بررسی و تعیین ارتباط کمردرد مزمن با قابلیت انعطاف پذیری عضلات لگن و ران

مقدمه و هدف: علل مختلفی در ایجاد و تداوم کمردرد مزمن دخیل می باشند. در تحقیق حاضر ارتباط بین کمردرد مزمن با قابلیت انعطاف پذیری عضلات لگن و ران در مقایسه با گروه شاهد انجام گردیده و جنسیت نیز به عنوان عامل موثر بر قابلیت انعطاف پذیری مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این تحقیق روی 160 نفر (56 مورد و 104 نفر شاهد) انجام گرفته که شامل 81 مرد و 79 زن با میانگین سنی 41.3 سال می باشند. داده ها به وسیله پرسشنامه و اندازه گیری قابلیت انعطاف پذیری 15 عضله در هر دو سمت در ناحیه لگن و ران صورت گرفته و روش های آماری جهت تجزیه و تحلیل داده ها شامل آزمون تی و لوینز بوده است. یافته ها: نتایج نشان می دهند که با وجود بیشتر بودن انعطاف پذیری عضلات در گروه سالم، تن ها در عضلات راست کننده ستون فقرات، پیریفورمیس و مستقیم رانی این اختلاف معنی دار شده است. همچنین در مقایسه بین دو جنس، میزان انعطاف پذیری در مردان مبتلا به کمر درد کمتر از زنان مبتلا بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، مشاهده گردید قابلیت انعطاف پذیری عضلات در افراد مبتلا به کمر درد مزمن کاهش می یابد. بنابراین، یکی از درمان های لازم در کمر درد مزمن بهبود قابلیت انعطاف پذیری عضلات ناحیه لگن و ران می باشد.