بررسی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی چند نوع عسل و مقایسه اثر ضدمیکروبی آنها بر اسینتوباکتر بومانی و انتروکوکوس فکالیس

امروزه عوارض متعددی ناشى از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای انسان ایجاد شده و نیز باکتری‌ها نسبت به تعداد زیادی از آنها مقاوم شده‌اند. لذا توجه بسیاری از پژوهشگران به داروهایى با منشاء طبیعى جلب شده است. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی انواع عسل؛ شامل عسل‌های گیاه کبود محصول بهار 1395، گیاه کبود محصول بهار 1396، گیاه پنج انگشت محصول بهار 1396و گیاهان پنبه و آفتاب‌گردان محصول پاییز 1396جمع‌آوری شده از نیشابور بر باکتری‌های اسینتوباکتر بومانی (PTCC:1797) و انتروکوکوس فکالیس (PTCC:1394) بود. همچنین مقایسه اثر ضدمیکروبی این عسل‌ها در غلظت‌های مختلف (10، 20، 50 و 70 درصد) بدون استفاده از آمپی‌سیلین و به‌همراه آمپی‌سیلین روی باکتری‌ها انجام شد. نتایج نشان داد تمامی عسل‌ها دارای کیفیت مناسبی بودند، هرچند عسل گیاهان پنبه و آفتاب‌گردان که نسبتا تازه بود از نظر خواص فیزیکوشیمیایی بطور معنی‌داری از سایر عسل‌ها بهتر است. بطوریکه دارای ترکیبات فنولی، فعالیت آنتی اکسیدانی، اسیدیته، پرولین و وزن مخصوص بیشتر و دارای رطوبت کمتر  و در کل کیفیت بهتری بود. طبق یافته‌ها همگی عسل‌های مورد بررسی خاصیت باکتریوستاتیک داشتند و افزایش غلظت محلول عسل‌ها باعث افزایش خاصیت ضدمیکروبی آنها شد. همچنین مشخص شد با اضافه شدن آمپی‌سیلین به عسل‌ها مقدار تاثیر ضدمیکروبی آنها افزایش می‌یابد. از نظر خاصیت ضدمیکروبی هم عسل پاییزه گیاهان پنبه و آفتابگردان در مقایسه با بقیۀ عسل‌ها بیشترین تاثیر را داشت. درکل نتیجه‌گیری می‌شود استفاده از عسل و بویژه عسل تازۀ گیاهان پنبه و آفتاب‌گردان به‌همراه آمپی‌سیلین می‌تواند در جلوگیری از رشد باکتری‌های اسینتوباکتر بومانی و انتروکوکوس فکالیس موثر باشد.