بررسی وضعیت شاخص‌‌‌‌های توسعه در شهرستان‌‌‌‌‌‌‌‌های کرمانشاه با استفاده از تکنیک ادغام

استفاده از شاخص‌‌‌‌های توسعه و ترکیب آن‌‌ها، به مسئولان برنامه‌‌‌‌ریزی درجهت درک بهتر وضعیت مناطق کمک خواهد کرد و همچنین به آن‌‌ها در جریان تصمیم‌‌‌‌گیری یاری خواهد رساند تا اقدامات بعدیشان، درجهت تعادل منطقه‌‌‌‌ای باشد و عدالت اجتماعی در بین مناطق برقرار شود. در این راستا هدف این پژوهش تعیین و تحلیل سطوح برخورداری شهرستان‌‌‌‌های استان کرمانشاه در شاخص‌‌‌‌های توسعه با استفاده از تکنیک‌‌‌‌های ادغام است. بدین منظور 14 شهرستان از‌‌لحاظ شاخص‌‌‌‌های ترکیبی توسعه در قالب 40 شاخص قابل‌‌‌‌سنجش بررسی شدند. برای تجزیه‌‌‌‌و‌‌تحلیل داده‌‌‌‌ها از مدل آنتروپی و تکنیک‌‌‌‌های تصمیم‌‌‌‌گیری چند معیارۀ ویکور، تاپسیس،saw و درنهایت از مدل کپلند استفاده شدکه شهرستان‌‌‌‌های استان کرمانشاه در چهار سطح (توسعه‌‌یافته، نسبتاً توسعه‌‌‌‌یافته، درحال‌‌توسعه و محروم از توسعه) دسته‌‌بندی ‌‌شده‌‌است. نتایج پژوهش بیانگر این است که 29/14 از شهرستان‌‌‌‌ها توسعه‌‌‌‌یافته (قصرشیرین و پاوه)، 71/35 از شهرستان‌‌ها نسبتاً توسعه‌‌‌‌یافته (سنقر، دالاهو، گیلان‌‌غرب، صحنه و کنگاور)، 71/35 از شهرستان‌‌ها درحال‌‌توسعه (اسلام‌‌‌‌آباد غرب، هرسین، ثلاث‌‌‌‌باباجانی، روانسر و سرپل‌‌ذهاب) و 29/14 از شهرستان‌‌ها محروم از توسعه (جوان‌‌رود و کرمانشاه) هستند که نشان‌‌دهندۀ اختلاف بین شهرستان‌‌‌‌ها ازلحاظ برخورداری از شاخص‌‌‌‌های توسعه است؛ به‌‌طوری‌‌کهتوزیع شاخص‌‌‌‌های توسعه چندان با میزان جمعیت شهرستان‌‌‌‌ها انجام‌‌ نشده‌‌است.