بررسی وضعیت آلودگی ژیاردیا و مقایسه دو روش درمانی جهت ریشه ‌کنی آن در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه ‌های جنوب شهر تهران

بیماری‌های انگلی یکی از شایع ‌ترین مشکلات جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما می ‌باشند. یکی از بیماری‌های انگلی شایع، آلودگی با ژیاردیا لامبلیا است. این مطالعه با هدف کلی بررسی مقایسه ‌ای و کنترل شده اثر مترونیدازول و فورازولیدون در ریشه ‌کنی ژیاردیا و اهداف ویژه: تعیین فراوانی بیماری ژیاردیوز در جنوب شهر تهران، تعیین فراوانی بیماری بر حسب سن، جنس، محل سکونت، سطح سواد، وضعیت اقتصادی خانواده، وضع آب آشامیدنی افراد و سطح بهداشت و تحصیلات، تعیین فراوانی علایم بالینی بیماری بر حسب سن، انجام شده است. جامعه مورد مطالعه، 650 نفر از مراجعین به آزمایشگاه‌های جنوب شهر تهران در شهرک ولیعصر از اول آبان لغایت بهمن 1378 بودند که با علایم گوارشی جهت انجام آزمایش مدفوع مراجعه کرده بودند. پرسشنامه‌های تهیه شده در ارتباط با سن، علایم گوارشی، وضعیت تحصیلی، دسترسی به آب آشامیدنی تصفیه شده و وضع اقتصادی خانواده توسط این افراد تکمیل گردید و سپس در سه نوبت و در دفعات غیر متوالی از این افراد نمونه مدفوع گرفته و جهت وجود کیست یا تروفوزوییت ژیاردیا بررسی شد. افراد به دو گروه مساوی تقسیم شدند و یک گروه تحت درمان با مترونیدازول و یک گروه با فورازولیدون قرار گرفتند. پس از اتمام دوره درمان (2 هفته بعد) مجددا نمونه مدفوع در سه نوبت غیر متوالی جهت بررسی ژیاردیا گرفته شد. از 650 نفر، 74 نفر (11.38%) آلوده به انگل ژیاردیا بودند که 36 نفر (48.64) نفر مرد و 38 نفر (51.35%) زن بودند. 74 نفر به سه گروه سنی تقسیم شدند. بیشترین آلودگی در گروه سنی 20-10 سال و در افراد زیر دیپلم بود. همچنین با افزایش سن، درصد استفاده از آب تصفیه شده بیشتر بود. شایع ‌ترین علامت در بچه‌ها اسهال و در بالغین درد شکم و میزان آلودگی در زنان بیشتر از مردان بود. با توجه به نتایج حاصله، ارتقای سطح تحصیلات، آموزش به مادران جهت استفاده از آب تصفیه شده و ضدعفونی کردن میوه و سبزیجات و آموزش به جوانان و نوجوانان از نظر رعایت نکات بهداشتی ضروری بوده ضمن این که اثر داروی فورازولیدون در ریشه کنی از مترونیدازول بیشتر است یا حداقل می ‌توان به جای مترونیدازول آن را بکار برد.