بررسی نتایج بالینی ترمیم پارگی بزرگ و ماسیو روتاتور کاف به روش جراحی باز

پیش‎زمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه به‎خصوص در افراد بالای ۶۰ سال می‎باشد. در سال‎های اخیر به‎دلیل عوارض ناشی از درمان‎های آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گره‎های قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ایجاد یک سطح برای اتصال تاندون بود.مواد و روش‎ها: در یک مطالعه مقطعی، ۱۴ بیمار (۸ زن، ۶ مرد) با میانگین سنی ۱۴/۰۴±۵۷/۹۴ سال که کاندید عمل جراحی پارگی روتاتورکاف بودند، به‎وسیله دو پرسشنامه «آزمون ساده شانه» (SST ) و «جراحان شانه و زانوی آمریکا» برای بررسی عملکرد شانه ارزیابی شدند. این پرسشنامه‎ها توسط یک پزشک ارتوپد قبل و بعد از انجام جراحی انجام ‎شد.یافته‎ها: میانگین پرسشنامه SST قبل از جراحی ۱۰/۱۷، و پس از جراحی در مدت ۶ و ۹ ماه به ترتیب ۱۰/۶۷ و ۱۰/۸۱ بود و میانگین نمره قبل از جراحی به‎طور معناداری کمتر از نمرات پس از جراحی بود (p=۰/۰۲۶). میانگین نمره پرسشنامه قبل از جراحی ۴۲/۸۲ و ۶ و ۹ ماه پس از جراحی به‎ترتیب ۴۷/۹۵ و ۵۷/۴۳ بود و میانگین نمره بعد از جراحی به‎طور معناداری کمتر از نمره قبل از جراحی بود (p=۰/۰۲۵).نتیجه گیری: جراحی شانه همراه را ترمیم روتاتور کاف در افراد با پارگی تاندون بسیار موثر می‌باشد و پس از عمل جراحی بهبود عملکرد و کاهش درد حاصل می‌گردد. استفاده از روش ایجاد سطح به جای شیار، و بخیه داخل استخوانی به جای انکور سوچور موفقیت آمیز می باشد.