بررسی میزان مشارکت ژن‌های دخیل در سرطان سلول‌های استرومای سینه بر اساس تجزیه و تحلیل نتایج ریزآرایه با استفاده از مدل ریاضی

سابقه و هدف: سرطان سینه شایعترین نوع سرطان و عمده‌ترین دلیل مرگ‌ ناشی از سرطان در زنان سراسر دنیا است. تعیین عوامل مؤثر در این بیماری یکی از دغدغه‌های جامعه پزشکی امروز است. عوامل ژنتیکی یکی از مؤثرترین عوامل در بروز سرطان سینه هستند. برخی گزارشات پزشکی به طور انتزاعی به نقش برخی از ژن‌ها در این بیماری اشاره کرده‌اند. در این پژوهش با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی و معتبر برای مدل‌سازی ریاضی درباره بیان ژن‌های شناخته شده در این نوع سرطان، اطلاعات مورد نیاز برای مدل‌سازی درباره تغییرات بیان ژنی از سایت NCBI جمع‌آوری گردید. مواد و روشها: این پژوهش به روش توصیفی روی مجموعه داده‌های بیان ژنی حاصل از تجزیه و تحلیل ریزآرایه مربوط به 5 فرد سالم و 28 بیمار مبتلا به سرطان سلول‌های استرومای سینه موجود در سایت NCBI صورت گرفت. مدل‌سازی بر روی بیان 22277 ژن مرتبط با این نوع سرطان صورت گرفت. در این مدل، هر ژن به عنوان یک بازیکن در بازی TU در نظر گرفته شد و سهم مشارکت هر یک از ژن‌ها در این نوع سرطان محاسبه گردید. سرانجام 200 ژن که سهم بیشتری داشتند انتخاب و رتبه‌بندی شدند. یافته‌ها: نتایج این پژوهش دال بر این هستند که بیش از 200 ژن سهم مشارکتی بالایی در بروز این نوع سرطان دارند، اما تغییر در بیان ژن‌های DDR1، SLC23A2 و PADI2 به ‌ترتیب بالاترین سهم مشارکت در بروز سرطان در سلول‌های استرومای سینه را در مقایسه با دیگر ژن‌ها در این نوع سرطان دارا می‌باشند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تغییر در بیان تعدادی از ژن‌ها در این نوع سرطان به وقوع می‌پیوندد. در تأیید یافته ما، نقش تغییر در بیان ژن‌های DDR1 و PADI2 در بروز این نوع سرطان به طور تجربی در پژوهشهای قبلی نشان داده شده است. اما این پژوهش از نظر رتبه‌بندی بیان ژن‌هایی که در سرطان سینه دچار تغییر می‌شوند، منحصر به فرد است. این رتبه‌بندی بیان ژنی دارای ارزش پشتیبانی بالایی در تصمیم‌گیری برای تشخیص و درمان سرطان است. تصمیم‌گیری نهایی در ارتباط با صحت طبقه‌بندی ما منوط به نتایج پژوهشهای تحلیلی در ارتباط با تعیین سهم ژن‌های دخیل در بروز سرطان سینه است.