بررسی میزان فقر مطلق با محوریت کودکان در بین خانوارهای شهر تهران

  مقدمه: هدف اصلی این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کودکان در بین خانوارهای شهر تهران و بررسی ارتباط میان ویژگی‌های ‌خانوار و فقر کودکان در سال ۱۳۸۷ است. به منظور اندازه‌گیری فقر کودکان از شاخص‌های سرشمار و شدت و شکاف فقر در مناطق ۲۲گانۀ تهران استفاده شده است. روش: در این تحقیق از روش پولی و روش غیر پولی استفاده شده است همچنین بابکار گیری نرم افزار stata میزان متوسط محرومیت در هر منطقه و توزیع آن نیز در این مناطق مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که، میزان محرومیت و میزان فقر مطلق کودکان در بین خانوارهای زن سرپرست بیش‌تر از مرد سرپرست است. همچنین میزان فقر محرومیت شدید و میزان فقر مطلق کودکان در بین خانوارهایی بیش‌تر است که سرپرست آن‌ها سواد کم‌تری داشته و خشونت و اعتیاد نیز در آن‌ها وجود دارد. نتایج: با محاسبۀ شاخص‌های فقر در مناطق ۲۲گانۀ تهران، این نتیجه حاصل گردیده است که بین توزیع میزان فقر محرومیت شدید و میزان فقر مطلق کودکان در مناطق ۲۲گانه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. براساس این تحقیق، شمال تهران شامل مناطق ۳ و ۵ و ۱، کم‌ترین میزان سرشمار و شکاف و شدت فقر را در هزینۀ تحصیلی و تفریحی و سرگرمی، سلامت خانوار و همین‌طور کالری مصرفی روزانۀ خانوار دارند. مناطق جنوبی نیز شامل مناطق ۱۳ و ۱۵ و ۱۸ تهران، بیش‌ترین میزان فقر کودکان را دارند. طبقه‌بندی: I3 ، I31 ، I32 ، J13 .