بررسی میزان آنتی کوآگولاسیون هنگام همودیالیز با هپارین با وزن مولکولی پایین در بیماران همودیالیزی

Authors: not saved
Abstract:

هپارین با وزن مولکولی کم از مشتقات هپارین معمولی است و از طریق دگراداسیون این هپارین به دست می آید. سودمندیهای ویژه آن به هنگام مصرف در بیماران همودیالیزی باعث شده به سرعت جایگاه خود را به عنوان داوری ضد انعقاد مناسب در طی همودیالیز پیدا کند. برهمین اساس ما تصمیم گرفتیم اثر این نوع هپارین را روی زمان نسبی ترومبوپلاستین حین همودیالیز و استفاده از این داروی ضد انعقاد بسنجیم. این بررسی یک مطالعه تجربی است که روی 35 بیمار همودیالیزی انجام شد. در ابتدا خون برای بررسی زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT) و BUN پیش از همودیالیز گرفته شد. سپس 5000 واحد فراگمین در قسمت شریانی دستگاه تزریق و نیم ساعت پس از آغاز و پایان همودیالیز خون برای PTT گرفته شد. همچنین در پایان کار خون برای BUN نیز پس از دیالیز گرفته شد. کفایت از طریق فرمول URR محاسبه گردید و با کفایت همودیالیز ماه پیش با استفاده از آزمون آماری T زوجی مقایسه شد. 94% بیماران نیم ساعت پس از آغاز همودیالیز PTT برابر 1.8 میزان پایه و بیشتر داشتند. در پایان همودیالیز 4 ساعته، 51% بیماران PTT برابر 1.4 پایه و کمتر داشتند و 49% در همین زمان PTT بالای 1.4 میزان پایه داشتند در عین حال در همین 49% هیچگونه نیازی به کمپرسیون بیشتر روی محل خروج سوزن از ورید در پایان همودیالیز وجود نداشت. مقایسه کفایت همودیالیز با ماه قبل که با هپارین معمولی انجام می شد تفاوت معنی داری نشان نداد. این پژوهش نشان میدهد هپارین با وزن مولکولی پایین می تواند با ایجاد آنتی کواگولاسیون کافی و استفاده به صورت تک دوز کفایت مناسب همودیالیز ایجاد کند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

مقایسه تأثیر هپارین با وزن مولکولی پایین با هپارین غیرفراکشنه در درمان بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد بدون بالا رفتن قطعه ST : کارآزمایی بالینی تصادفی

Background: Despite the overwhelming progress that has been accomplished in the prevention of mortality due to cardiovascular disease, coronary artery disease (CAD) is the leading cause of death in the world.The aim of this study was to compare of the effects of enoxaparin versus unfractionated heparin (UFH) on major clinical events, including mortality, myocardial infarction (MI), and recurren...

full text

مقایسه هزینه درمانی هپارین استاندارد با هپارین با وزن ملکولی پایین در درمان ترومبوز وریدهای عمقی

چکیده مقدمه: ترومبوز وریدهای عمقی(DVT) یکی از بیماری‌های شایع عروقی است که سالانه میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا مبتلا می‌کند. عارضه مهم DVT یعنی آمبولی ریه خطرهای زیادی از جمله مرگ و میر را به همراه دارد. درمان صحیح و به‌موقع بیماران کمک بزرگی به زندگی آنها خواهدکرد. از مدت‌ها پیش هپارین استاندارد یا شکسته نشده (UFH) درمان انتخابی برای این مورد بوده است. ولی در سال‌های اخیر با تولید هپارین ب...

full text

مقایسه اثربخشی هپارین معمولی و هپارین با وزن مولکولی پایین در پیشگیری از ترومبوز وریدهای عمقی پس از کرانیوتومی در بیماران مبتلا به تومور مغزی

کرانیوتومی با توجه به مستعد کردن بیماران به بی حرکتی، پس از عمل عاملی خطرساز برای ایجاد ترومبوز وریدی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر دو روش درمان رایج برای پیشگیری از ترومبوز وریدی شامل هپارین معمولی ((unfractionated و هپارین با وزن مولکولی کم (کلگزان) در پیشگیری از این عارضه است. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور که از سال 1387 تا 1389 در اصفهان انجام شد، تعداد ...

full text

بررسی اثر هپارین با وزن مولکولی پایین در التهاب داخل چشم، بعد از عمل جراحی کاتاراکت و لنز داخل چشمی در بیماران گلوکوم فاکومورفیک

سابقه و هدف: با توجه به وجود مشکل گلوکوم فاکومورفیک در ایران و عوارض زیاد ناشی از ایجاد غشا فیبرینی بعد از عمل جراحی کاتاراکت و لنز داخل چشمی در این بیماران، هدف این مطالعه بررسی اثر هپارین با وزن مولکولی پایین (LMW ،Low Molecular Weight) در جلوگیری از ایجاد التهاب داخل چشمی، غشا فیبرینی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 46 چشم مبتلا به گلوکوم فاکومورفیک که...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 21  issue 4

pages  288- 291

publication date 2003-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023