بررسی موانع توسعه بازی‌های بومی و محلی از دیدگاه دانشجویان

هدف این مطالعه، بررسی موانع توسعه بازی‌های بومی و محلی از دیدگاه دانشجویان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده­است. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان تربیت‌بدنی تشکیل می­دادند که در نهایت 151 نفر (دانشجویان دختر و پسر) به صورت تصادفی از 5 دانشگاه به عنوان نمونه‌ آماری انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته برای جمع‌‌آوری اطلاعات استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 نفر از متخصصان بررسی و تأیید گردید. ضریب آلفای کرونباخ برای آزمودن پایایی پرسشنامه استفاده شد (86/0=α). از آزمودنی‌ها خواسته شد تا میزان موافقت خود را در مقیاس لیکرت از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) نشان دهند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل عاملی با چرخش متعامد استفاده شد. براساس تحلیل عاملی31 متغیر در شش گروه «مدیریتی، روانی، سازمانی، محیطی، فرهنگی و درون‌فردی» طبقه‌بندی شدند. نتایج نشان داد "گسترش بازی‌های رایانه‌ای (94/0±39/4)" مهم‌ترین مانع و "مشکلات جسمی و منع پزشکی (19/1±42/2)" کم اهمیت‌ترین آنها بود. یافته‌ها نشان داد رتبه‌بندی عواملی که مانع توسعه بازی‌های بومی و محلی می‌شود، به ترتیب برابر است با عوامل مدیریتی، سازمانی، فرهنگی، درون‌فردی، محیطی و روانی. همچنین تحلیل و مقایسه دیدگاه دانشجویانی که نسبت به بازی‌های بومی و محلی آگاهی داشتند و دانشجویانی که آگاهی نداشتند، نشان داد در عوامل مدیریتی، روانی، سازمانی و محیطی بین دانشجویان تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0P>)، اما بین عوامل فرهنگی و درون‌فردی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0P