بررسی مقایسه‌ای فعالیت‌های اشتراکی با همسر در خانواده‌های تک‌شاغل و خانواده‌های هردو شاغل (مورد مطالعه: متاهلین شهر تهران)

برخی پژوهشگران معتقدند اشتغال زنان، فعالیت‌های اشتراکی با همسر را کاهش داده و موجبات ناپایداری زندگی زناشویی را فراهم می‌کند. بر این اساس این مقاله با هدف بررسی تاثیر اشتغال زنان بر فعالیت‌های اشتراکی با همسر به مقایسه خانواده‌های تک‌شاغل و خانواده‌های هردو شاغل پرداخته ‌است. جمعیت آماری پیمایش، مردان و زنان متأهل شهر تهران بوده و به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 1736 واحد نمونه از 50 حوزه شهر تهران انتخاب شده است. در تحلیل عامل اکتشافی از گویه‌های فعالیت‌های اشتراکی با همسر، 5 عامل دیدار اجتماعی، گذران زمان خارج از خانه، گذران زمان در خانه، گفت‌وگو با همسر و هزینه‌کرد مالی استخراج شده و در تجزیه تحلیل نهایی به کار گرفته شده‌ است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد: فعالیت‌های اشتراکی با همسر در خانواده‌های هر دو شاغل در ابعاد دیدار اجتماعی، گذران زمان در خانه و هزینه‌کرد مالی بیش از خانواده‌های تک‌شاغل است. فعالیت‌های اشتراکی با همسر در مردان خانواده‌های هردو شاغل در ابعاد گذران زمان خارج از خانه، گذران زمان در خانه و هزینه‌کرد مالی بیش از مردان خانواده‌های تک‌شاغل و در زنان خانواده‌های هر دو تک‌شاغل است. همچنین همبستگی فعالیت‌های اشتراکی با همسر با نشاط زناشویی در زنان خانواده‌های هردو شاغل بیش از سایر گروه‌هاست. به طور کلی می‌توان گفت نه تنها شواهدی که نشان دهد اشتغال زنان فعالیت‌های اشتراکی با همسر را کاهش می‌دهد مشاهده نشد، بلکه به نظر می‌رسد کسب موقعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر در زنان، زمینه افزایش فعالیت‌های اشتراکی با همسر را در زنان و همچنین در مردان فراهم می‌کند. بنابراین در نسبت دادن برخی چالش‌های حوزه خانواده به اشتغال زنان باید احتیاط بیشتری به کار برد.    شاغل در ابعاد دیدار اجتماعی و هزینه‌کرد مالی بیش از زنان خانواده‌های