بررسی مؤلفه‌های کیفی و بصری طراحی فضای بستری کودکان با تحلیل نگرش گرافیکی و نقاشی کودکان

فضای بستری کودکان بر حالات روحی و روانی آنان تأثیر بسزایی دارد و عدم توجه به نیازهای آنها می‌تواند سبب اختلالات رفتاری و عدم همکاری کودک با پزشک گردد. پژوهش پیش‌رو فضای بستری کودکان را مورد بررسی قرار می‌دهد، سپس به نیازها و خواسته‌های کودکان از محیط می‌پردازد و به منظور احقاق این مهم، الگوی فضایی خاص و مطلوب را در جهت ارتقای کیفیت فضای بستری کودکان ارائه می‌نماید. برای دستیابی به این امر با بررسی نظرات کودکان که در قالب توضیحات و ارائه نقاشی صورت پذیرفت، پیشنهادهایی برای فضای بستری کودکان مطرح شد. روش تحقیق از نوع کمّی و کیفی است و برای تحلیل نقاشی‌ها از نرم‌افزار MAXQDA 12 استفاده شده است. 100 نمونه به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی انتخاب گردیدند و تحلیل‌ها مبتنی بر عدم رضایت کودکان از فضای موجود بود. بیشتر نقاشی‌ها معطوف به استفاده از نور، استفاده از گیاهان، اتاق‌هایی با پنجره‌های بزرگ و تلفیق معماری با فضای سبز بود که با توجه به یافته‌ها سبب پدید آمدن کیفیت فضایی مطلوب و ایجاد حس آرامش در این محیط‌ها است. با ادغام نظریات، راهکارها و تحقیقات در زمینه رفع معضلات موجود در فضاهای بستری کودکان می‌توان راهکارهایی خاص را برای طراحی فضای بستری پیشنهاد کرد که سبب ایجاد محیطی مطلوب در دوران بستری و کاهش دوره نقاهت بیماری گردد. نتایج مستخرج از پژوهش حاکی از آن است که ایجاد فضای سبز، نوع چیدمان وسایل و مبلمان داخلی اتاق‌های بستری، رنگ و توجه به چشم‌انداز بیرونی امری مهم در جهت ایجاد فضایی مطلوب برای کودکان به شمار می‌رود.