بررسی قراردادهای پرداخت معکوس در حقوق رقابت و تأثیر آن بر نظام تولید و عرضۀ داروهای ژنریک

    بخش تحقیق و توسعه در صنعت داروسازی بسیار پیچیده است و شرکت‌ها همواره برای رونمایی از محصولات جدید خود به رقابت می‌پردازند. در این میان، ژنریک‌سازان اصولاَ فاقد چنین برنامه‌ای هستند، به همین دلیل، توانایی تولید با قیمت پایین‌تری را دارند و این موضوع به خروج سازندۀ اصلی از گردونۀ رقابت منجر ‌می‌شود. به این سبب این شرکت‌ها می‌کوشند با دریافت گواهی حق اختراع و حمایت‌های قانونی مربوطه و نیز با انجام مبادلاتی با رقیبان ژنریک‌ساز، ورود آن‌ها را با تأخیر یا بن‌بست مواجه سازند. این مبادلات می‌تواند در تجاری‌سازی محصولات دارویی اثر‌گذار باشد و راهکاری قابل اطمینان برای محافظت از منافع اقتصادی اصلی‌ساز تلقی گردد. اما معلوم نیست که چه چالشی در حقوق رقابت پیدا می‌کنند و چه جایگاهی در حقوق ایران دارند؟ هم‌اکنون چنین قرارداد‌هایی تحت شمول اقدامات ضدرقابتی ارزیابی می‌شود و کمیسیون اروپایی پرداخت وجوه برای دور نگه‌داشتن ژنریک‌سازان از بازار را یک رویۀ غیر‌قانونی می‌داند؛ درحالی که کمیسیون تجارت فدرال امریکا همانند مقامات ایران در قبال این موضوع، موضع متفاوتی اتخاذ کرده است.