بررسی قدرت شاخص‌های نوار قلب در تشخیص Culprit Lesion عروق کرونر در مقایسه با آنژیوگرافی عروق کرونر در بیماران Acute ST elevation MI

سابقه و هدف: این تحقیق با توجه به شیوع رو به افزایش Myocardial Infarction (MI)، مورتالیتی بالای این بیماری، استفاده از نوار قلب در تشخیص رگ درگیر و تناقض‌های موجود درباره قدرت شاخص‌های نوار قلب در تشخیص Culprit Lesion رگ درگیر، به منظور تعیین قدرت شاخص‌های نوار قلب نسبت به استاندارد انژیوگرافی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی در بیمارانی که با تشخیص ST elevation MI مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. شاخص‌های مختلف نوار قلب به منظور تشخیص رگ گرفتار بررسی گردید و بدون اطلاع از یافته‌های آن، کلیه بیماران تحت انژیوگرافی قرار گرفتند و طبق انژیوگرافی Culprit Lesion رگ گرفتار و محل آن مشخص شد و ارزش پیش‌بینی‌کنندگی مثبت و منفی شاخص‌های بیست‌گانه نوار قلب نسبت به انژیوگرافی مشخص گردید. یافته‌ها: تحقیق در 140 بیمار با ST elevation MI انجام گرفت که 80 نفر آنان دچار Anterior MI (ST elevation درلید V1-V4) و 60 بیمار دچار Inferior MI (ST elevation درلید AVF، III و II) بودند. وجود (CRBBB)Complete Right Bundle Branch Block در نوار قلب بیماران مبتلا به Anterior MI کمتــرین ارزش پیش‌بینی‌کنندگی منفــی را داشت (69%=NPV). حداکثر ارزش پیش‌بیــنی‌کنندگی مثبت به میـــزان 97% برای ST depression درلید I>mm 1 برای رگ (RCA) Right Coronary Artery بود و حـــداقل ارزش پیش‌بیـنی‌کنندگــی مثبــــت در مــورد ST elevation درلیــد V5-V6 به میــزان 81% در مـــــــــورد رگ (LCX) Left Circumflex Artery بود و در بهترین شرایط ارزش پیش‌بینی‌کنندگی منفی نوار قلب حداکثر 94% برای ST depresion در لیدهای تحتانی >mm 1 در درگیری شریان (LAD)Left Anterior Descending Artery تا حداقل 57% برای ST depresion درلید AVL در شریان RCA بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد یافته‌های نوار قلب در بیماران مبتلا به ST elevation MI نمی‌تواند قدرت تشخیصی قابل قبول کلینیکی داشته باشد و با توجه به ارزش متفاوت آن در رگهای درگیر و سرانجام این بیماران، بهتر است جهت تشخیص دقیق رگ گرفتار انژیوگرافی انجام گردد.