بررسی قابلیت شناسایی وگزارشگری درآمدهای شهرداری تهران با استفاده از مبنای تعهدی تعدیل شده

با اعمال سیاستهای خودکفایی شهرداری ها در دهه شصت شمسی عوارض دریافتی شهرداری از مردم عمده ترین منبع تامین کننده مخارج شهرداری تهران بوده است. بنابراین با توجه به اهمیتی که تعیین میزان درآمدها و هزینه های واقعی یک دوره مالی در ادای مسئولیت پاسخگویی و ارزیابی این مسئولیت توسط شهروندان و نمایندگان قانونی آنها دارد، روش های شناسایی و اندازه گیری درآمدها و هزینه های شهرداری نیز از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار می باشند. در این پژوهش برای سنجش امکان استفاده از مبنای تعهدی تعدیل شده در شناسایی، ثبت و گزارشگری درآمدهای شهرداری تهران، تحقق دو شرط لازم (قابلیت اندازه گیری)و کافی(قابلیت وصول در کوتاه مدت)از مرحله تشخیص تا وصول درآمدهای شهرداری تهران مورد ارزیابی وآزمون قرار می گیرد.این تحقیق براساس روش اسنادکاوی وبا استفاده از اطلاعات واقعی و آزمونهای آماری مناسب اجرا گردیده است .جامعه آماری این پژوهش مناطق 22گانه شهرداری تهران و نمونه های آماری مناطق10،5،2،1و 18 می با شند .نتیجه آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد که کلیه در آمدهای مستمر و غیر مستمر مورد آزمون شهرداری تهران (26منبع درآمدی) در این پژوهش از شرط لازم (قابلیت اندازه گیری به صورت قابل اتکا ) و شرط کافی (قابلیت وصول در سال مالی یا 60روز پس از آن) برخوردار می باشند