بررسی عوامل موثر بر مدیریت بصری دید‌ها و چشم‌انداز‌ها به سمت ابنیه با ارزش تاریخی – عملکردی (مطالعه موردی: منظر خیابانی آستانه سید علاالدین حسین شیراز)

چکیده زمینه و هدف: امروزه هویت بخشی به حوزه­های شهری از طریق حفظ، ارتقا شخصیت و توانمند­سازی (عملکردی و فرمی) بناهای با ارزش تاریخی عملکردی، که به عنوان نشانه در خاطره جمعی و تصویر ذهنی انسان­ها از جایگاه ویژه­ای برخوردارند، امری با ارزش در مباحث طراحی شهری است. در این زمینه به نظر می­رسد اتخاذ تدبیری که فرصت دید به این ابنیه را فراهم آورد و کیفیت نفوذ پذیری بصری را به محیط قرارگیری این ابنیه ببخشد، از راهکار­های توانمند سازی این بنا­ها به حساب می­آید. روش بررسی: در این تحقیق از روش­ تحقیق توصیفی-تحلیلی و شیوه­های تحقیق مرور متون و منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه­ای و همچنین از روش تحقیقی موردی و شیوه تحقیق مشاهده و مصاحبه در بستر مطالعات میدانی استفاده شده­است. همچنین منظر خیابانی آستانه سید علاءالدین حسین واقع در بافت قدیم شیراز به عنوان مطالعه موردی این تحقیق معرفی و ویژگی­های آن تحلیل شده­است. یافته­ها: نتایج این تحقیق نشان می­دهد که دیدها و چشم­انداز­ها، به عنوان انگاره­های اصلی سازمان بصری و منظر شهری، عناصری هستند که می­توانند از طریق قانونمندی­هایی، زمینه نفوذپذیری بصری بناهای با ارزش تاریخی عملکردی را فرهم آورند. نتیجه­گیری: تحقیق پیش رو ضمن تدقیق مفاهیم مرتبط با چشم­انداز­های شهری و جایگاه آنها در مدیریت و مطالعات بصری، به تحلیل قانون­مندی­های جهانشمول حاکم بر طراحی هدفمند و آگاهانه چشم­انداز­ها به سوی ابنیه با ارزش تاریخی – عملکردی درون شهری پرداخته ­است. همچنین با بهره­گیری از قانون­مندی­های تدقیق شده، راهکار­هایی به منظور بهبود کیفیت منظر خیابانی آستانه سید علاءالدین حسین شیراز ارائه گردیده­است.