بررسی عوامل مؤثر در ارزیابی آمادگی دولت الکترونیکی در ایران

دولت الکترونیکی به‌معنای استفاده‌ی وسیع از فنّاوری اطلاعات برای بهینه‌سازی سازوکارهای دولت و حکومت با هدف افزایش شفافیت فرایندهای کسب‌وکار، حذف فاصله‌ی زمانی و مکانی بین ملت و دولت، و افزایش مشارکت افراد در فرایندهای سیاسی است. در این مقاله با اشاره‌یی به شاخص‌ها و مدل‌های آمادگی، استقرار و بلوغ دولت الکترونیکی و اتکا بر مطالعات تطبیقی و نظر خبرگان، مدل مناسبی برای ارزیابی آمادگی دولت الکترونیکی در ایران ارائه می‌شود. این مدل وجوه مختلفی شامل آمادگی نظام مدیریتی،آمادگی امنیت، آمادگی شبکه‌ی ارتباطی، آمادگی قوانین و مقررات، آمادگی استاندارد، آمادگی نظارت و ارزیابی، آمادگی فرهنگ، آمادگی محتوا، آمادگی کارکنان دولت، آمادگی تجهیزات، آمادگی منابع مالی، آمادگی سیاست، آمادگی نرم‌افزارهای رایانه‌یی و آمادگی شهروندان دارد. شایان ذکر است مدل کاربردی در این تحقیق براساس ویژگی‌ها و مقتضیات بومی کشور تدوین شده است و قابلیت کاربرد در ارزیابی آمادگی دولت الکترونیکی در سطح دستگاه، بخش و ملی در هریک از سازمان‌های کشور را دارد.