بررسی عملکرد گیاه کنجد و نیم رخ الکتروفورزی پروتئین‌های گلوبولین و آلبومین دانه تحت تاثیر مقادیر متفاوت نیتروژن

به منظور بررسی تاثیر نیتروژن از منبع اوره (در سه سطح 0، 40، 60 کیلوگرم در هکتار) بر عملکرد گیاه کنجد (Sesamum indicum L.) و میزان پروتئین‌های آلبومین و گلوبولین دانه آن، آزمایشی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سال 1393 در شهرستان بابل انجام گرفت. همچنین بررسی کمی و کیفی پروتئین به ترتیب به روش برادفورد و SDS-PAGE انجام شد. کاربرد کود نیتروژن بر صفاتی چون ارتفاع گیاه، تعداد شاخه‌های فرعی، تعداد کپسول، طول کپسول، تعداد بذر در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و پروتئین دانه تاثیر معنی‌داری داشت. این در حالیست که تفاوت معنی‌داری در اجزای عملکرد بین تیمار 40 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار وجود نداشت. بررسی‌های کمی و کیفی همسو با یکدیگر نشان دادند که پروتئین‌های آلبومین و گلوبولین تحت تاثیر کود نیتروژن به ترتیب 15 درصد کاهش و 53 درصد افزایش می‌یابند. مجموع دو پروتئین تحت تیمار با کود نیتروژن نسبت به شاهد افزایش یافت. آنالیز دنسیتومتری SDS-PAGE نشان داد که پروتئین آلبومین کمتر و پروتئین گلوبولین اصلی‌ترین و بیشترین درصد ترکیب پروتئین ذخیره‌ای بذر را تشکیل می دهد. در کل نتایج نشان داد که کنجد رقم ناز تحت تیمار کودی 40 کیلوگرم نیتروژن در صفات زراعی مورد مطالعه نسبت به شاهد برتری داشت و تحت این تیمار درصد روغن و پروتئین دانه از لحاظ کمی و کیفی افزایش یافت.