بررسی عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی مدل‌های ستون تجربی انتقال آلاینده از دیدگاه محلی و منطقه‌ای

شناسایی پیچیدگی در مدل‌های جایگزین ستون تجربی انتقال آلاینده منجر به انتخاب مدل بهینه و بهترین برآورد از پارامتر می‌گردد و از عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی و نتایج غیر صحیح جلوگیری می‌نماید. در این مطالعه جهت بررسی عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی در مدل‌های ستون تجربی چهار مدل مفهومی مختلف با درجه های پیچیدگی متفاوت شامل: مدل‌های تعادلی کانوکشن-دیسپرژن، CDE1 (ساده‌ترین مدل با یک پارامتر) و CDE2 ، مدل‌های غیر تعادلی متحرک- غیر متحرک، MIM1 و MIM2(پیچیده‌ترین مدل با چهار پارامتر)، با دو وضعیت سرعت جریان بالا q36.7 و سرعت جریان پایین q2.71 از منابع استفاده گردیده است. آنالیز مدل‌های جایگزین ستون تجربی از طریق چهار روش: 1- امتیازدهی به مدل ها بر اساس RMSE . 2- ارزیابی احتمال مدل‌های جایگزین از طریق روش معیارهای انتخاب مدل( AIC، AICC، BIC و KIC) 3- ارزیابی احتمالات مدل از طریق میانگین حسابی یا AME با روش مونت کارلو و 4- روش برآورد احتمالات مدل از طریق میانگین هارمونیک یا HME از طریق زنجیره مارکوف مونت کارلو ( MCMC) دارای یک توسعه تدریجی از دیدگاه محلی به سمت دیدگاه منطقه‌ای می‌باشد. نتایج نهایی در ارزیابی مدل‌ها نشان می‌دهد که امتیاز بندی مدل‌ها در روش‌های محلی با روش‌های منطقه‌ای متفاوت هستند. در یک نتیجه گیری کلی پیچیدگی در وضعیت سرعت جریان بالا تا حد مدل MIM1 و در وضعیت سرعت جریان پایین تا حد مدل CDE2 کافی می‌باشد و پیچیده کردن مدل‌های انتقال بیشتر از این حد منجر به افزایش عدم قطعیت مدل می‌گردد.