بررسی طیف اثر آنتی بیوتیکی و وجود آنزیم‌های بتالاکتاماز و متالو بتالاکتاماز در جدایه‌های باسیلوس سوبتیلیس از نمونه‌های شیر خام و پنیر درسطح شهرستان اردبیل

باسیلوس سوبتیلیس یک باکتری خاکزی، گرم مثبت و میله‌ای شکل می‌باشد که به صورت طبیعی مقادیر فراوانی از پروتئین‌های مختلف را با غلظت‌های بالا به درون محیط کشت ترشح می‌نماید. هدف از مطالعه حاضر بررسی فنوتیپی آنزیم‌های بتالاکتاماز و متالو بتالاکتاماز در جدایه‌های باسیلوس سوبتیلیس از نمونه‌های شیر و پنیر بود. در این مطالعه تعداد 100 نمونه شیر خام و پنیر از مراکز تهیه و توزیع فرآورده‌های لبنی اخذ و کشت داده شد. کلونی‌های مشکوک به باسیلوس سوبتیلیس با روش‌های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. برای سنجش حساسیت آنتی‌بیوتیکی از روش کربی‌بائر، آنزیم‌های بتالاکتاماز وسیع‌الطیف از روش Combination Disk و آنزیم‌های متالوبتالاکتاماز از روش E-test MBL استفاده شد. بالاترین میزان مقاومت در ایزوله‌هایی که قادر به تولید‌کردن آنزیم بتالاکتاماز بودند، مربوط به آنتی‌بیوتیک اریترومایسین (75 درصد) و کمترین میزان مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک سفوتاکسیم (60/44 درصد) و سفیکسیم (20/46 درصد) است. همچنین میزان مقاومت در ایزوله‌هایی که قادر به تولیدکردن آنزیم متالوبتالاکتاماز بودند، بالا بود (100 درصد) به استثنای آنتی‌بیوتیک سفوتاکسیم (60/64 درصد) و سفیکسیم (40/67 درصد) که کمترین میزان مقاومت مشاهده شد. آلودگی مواد غذایی به سویه‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها خطر انتقال مقاومت آنتی‌بیوتیکی را به فلور باکتریایی روده‌ی مصرف‌کنندگان افزایش می‌دهد و باید به عنوان یک عامل خطر بیشتر مورد توجه قرار گیرد.