بررسی طب عامیانه (باورها و رفتارها) مادر و نوزاد در میان مردم سیستانی مقیم روستای حسین‌آباد بندرگز استان گلستان

زمینه و هدف:‌ استان گلستان به علت موقعیت خاص جغرافیایی خود از نظر درمان‌های خانگی بسیار غنی است. مردم سیستان ساکن این استان سابقه طولانی در استفاده از درمان های خانگی دارند. هدف این مطالعه بررسی طب عامیانه مردم سیستانی حسین آباد بندرگز استان گلستان در مورد درمان های خانگی مادر و نوزاد است. مواد و روش‌ها: این مطالعه با رویکرد اتنوگرافی پزشکی انجام شده است. با 48 نفر از درمانگران و ماماهای محلی و افرادی‌که تجربه مداوای با درمان‌های خانگی را داشتند و به روش گلوله برفی انتخاب شدند، مصاحبه‎های نیمه‌ساختار به عمل آمد. از مکتوبات و مشاهدات (انجام درمان‌های خانگی) نیز به عنوان منبعی برای اطلاعات استفاده شد. مصاحبه‌ها، دست نویس، کدگذاری و طبقه‌بندی و توصیف شدند. یافته‌ها: گریه شیرخوار را با موی گربه و ورم ناف نوزاد را با سرمه درمان می‌کردند. برای درمان زخم پرینه مادر، دانه انار خشک را کوبیده به مادر می‌دادند تا خود را بشوید."تاسبی" ترکیبی مشتمل بر "قرص کمر، دانه جعفری، رازیانه، شوید، آرد و زردچوبه" را به مدت ده روز برای جلوگیری از کمر درد به زائو می‎دادند. برای رفع احتقان پستان، روغن را درون آتش می‌سوزاندند تا دود آن روی پستان را بگیرد. درمان های خانگی  بسیار متنوع بوده است که برخی از آنها خنثی، برخی مفید و برخی نیز مضر بوده اند. نتیجه‌گیری: درمان های خانگی برگرفته از باورهای یک قوم در خصوص سلامتی و بیماری است و  می تواند نسل به نسل منتقل شود . گاهی ممکن است این شیوه ها به سلامت افراد کمک کند و یا آسیب بزند. باورها و رفتارهای سلامتی مفید را بایستی تقویت نمود و در غیر آن مانع گسترش باورهای نادرست بهداشتی شد.