بررسی صفت‏های کوتاه در مقایسه با صفت‏های بلند

  بررسی صفت‏های کوتاه در مقایسه با صفت‏های بلند   در زبان روسی     حسین غلامی [1]   مژده دهقان خلیلی [2]   تاریخ دریافت: 15/8/90   تاریخ تصویب: 10/2/91     چکیده   در زبان روسی، صفت‏های کوتاه در‏کنار صفت‏های بلند، به‏عنوان گونه­ای از صفت‏های بلند به‏کار می‏روند. گاه کاربرد یکی از این صفت‏ها به استفاده از دیگری ترجیح داده می­شود و علت این ترجیح، با مسائلی متفاوت همچون سبک، معنا، نقش در جمله، تغییر‏پذیری و‏یا تغییر‏ناپذیری آن­ها ارتباطی تنگاتنگ دارد؛ از این روی، بسته به اینکه کدام گونه از صفت‏ها در کدام ساختار جمله مناسب­تر است، باید یکی از آن­ها را برگزید؛ همچنین نباید این صفت‏ها را با مقوله­های شبیه آن از‏لحاظ تلفظ و نوشتار (صفت‏های فعلی، قید‏ها، مقولۀ قید حالت و модальные слова یعنی کلمه‏هایی که به‏کمک آن­ها، گوینده ارتباط جملۀ خود را با واقعیت نشان می­دهد) اشتباه گرفت.   در زبان روسی، برخی اقسام کلام همچون صفت‏های کوتاه، صفت‏های فعلی و قید‏های فعلی، بیشتر در زبان رسمی و ادبی استفاده می‏شوند؛ اما این بدان معنا نیست که در زبان محاوره کاربرد ندارند.   به‏طور کلی، صفت‏های بلند به‏لحاظ صرف‏شدن، هماهنگی با اسم و کاربرد بیشتر در زبان روسی، برای دانشجویان خارجی ملموس‏ترند؛ بدین سبب، در پژوهش حاضر، بیشتر بر صفت‏های کوتاه و در‏صورت نیاز، مقایسۀ آن‏ها با صفت‏های بلند تأکید کرده‏ایم تا به‏کمک شیوۀ آموزشی گذر از مطالب آسان به‏سوی مطالب مشکل­تر، این‏گونه صفت‏ها را نیز بیشتر بررسی و مطالعه کنیم.     واژه­های کلیدی : صفت‏های کوتاه، صفت‏های بلند، سبک علمی، زبان محاوره، تکیه، ترکیبات ثابت.   [1] . دانشیار گروه زبان روسی، دانشکدۀ زبان‏ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران [email protected]   [2] . دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی، دانشگاه ملی تربیت معلم مسکو [email protected]