بررسی شیوع دردهای مزمن و فاکتورهای تاثیرگزار برآن 4 سال پس از آسیب تروماتیک طناب نخاعی ناشی از زلزله در بم

مقدمه و هدف: درد در مبتلایان به آسیب طناب نخاعی یک موضوع کاملا مشخص و شناخنه شده میباشد ولی محدوده وسیعی از میزان شیوع درد مزمن بدنبال آسیبهای طناب نخاعی از 16 % تا 96% گزارش شده است که بنظر نمیرسد ناشی از کیفیت مطالعات باشد نوع درمان جراحی و طبی بدنبال آسیبهای تروماتیک و توانبخشی در مراحل بعد و کاربرد و در دسترس بودن داروهای جدید ضد درد و حتی طراحی نوع مطالعه همچنین فرهنگ و کشوربیمار برمیزان شیوع درد گزارش شده تاثیر میگزارد از طرف دیگر اپیدمولوژی اسیبهای طناب نخاعی ناشی از زلزله با اسیبهای ناشی از سایر علل متفاوت بوده و در نتیجه عوارض و اقدامات درمانی آن هم متفاوت میباشد این مطالعه باهدف تعیین شیوع انواع مختلف درد مزمن این افراد 4 سال بعد از زلزله بم طراحی گردید.  مواد و روشها : این یک مطالعه تحلیلی و توصیفی میباشد که بر روی 80 نفر از افرادی که در جریان زلزله بم دچار اسیب تروماتیک طناب نخاعی شده بودند بروش مقطعی و در فاصله زمانی 6 ماه در سال 1387 انجام پزیرفت . نحوه گرد آوری اطلاعات بر اساس پرسشنامه و مصاحبه حضوری ازبیماران بود. یافته ها : از 80 بیماری که در این مطالعه شرکت کردند در مجموع 66 نفر ( 82.5 % ) بنوعی از درد شاکی بودند. و در افتراق جنسیتی 38 نفر از افراد با درد زن و 28 نفر مرد بودند که دلالت بر این دارد که میزان شیوع درد در مردان ( 77.8% ) کمتر از زنان ( 86.4% ) بوده است . از نظر نوع ضایعه 45 نفر پاراپلیژی کامل 34 نفر پاراپلیژی ناکامل و یک نفر تتراپلیژیک کامل بود . که بترتیب 36 نفر( 80% ) و 29 نفر( 85.5% ) و یک نفر( 100% ) شکایت از درد داشته اند نتیجه و بحث : اکثر افرادی در زلزله بم دچار آسیب طناب نخاعی شده بودند از درد مزمن رنج میبردند (82.5 % ) . شیوع درد در زنان و در افراد با سطح تحصیلات و سطح اشتغال پایین تر بیشتر بود .میزان شیوع اختلالات روانی در بیماران با دردمزمن بطور معنی داری در مقایسه با افراد بدون درد متفاوت بود . بیشترین میزان شیوع درد در بیماران با سطح آسیب حسی و حرکتی ناحیه توراسیک تحتانی بود . و بیماران با اسیب ناکامل در مقایسه با آسیب اکامل نخاع درد بیشتری را تجربه کرده بودند . نسبت زنان آسیب دیده در در این مطالعه بیشتر از مردان بود ولی این افزایش کمتر از گزارشات قبلی میباشد