بررسی سیاست‌‌‌‌‌های مذهبی سربداران (783ـ737ق) با تکیه بر مسکوکات

پس از مرگ ابوسعید(716-736 ق)، آخرین ایلخان بزرگ مغول، سربداران(737-783 ق) از میان قیام‌‌‌‌‌های تاثیر‌گذار گروه‌‌‌‌‌های محلی، موفق به تشکیل حکومت گردیدند که با توجه به شرایط پیش‌رو، در دوره‌های مختلف حکومتشان سیاست مذهبی متفاوتی در پیش گرفتند. این پژوهش با استفاده از نشانه‌شناسی سکه‌ها تلاش دارد بدین پرسش پاسخ دهد که سیر تطور سیاست مذهبی سربداران چگونه بوده است؟  نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که در سال‌‌‌‌‌های آغازین، سکه‌‌‌‌‌‌‌های شاهان مغولی خراسان به نشانه پذیرش استیلای دولت ایلخانی در قلمرو سربداران رایج بوده و در دوره‌ی دوم؛ سربداران سکه‌‌های بی‌نام به طراز اهل تسنن ضرب کردند که حکایت از سیاست مدارا و مصلحت‌اندیشی آنان دارد. سکه‌‌‌‌‌‌‌های سومین دوره، مظاهری از نظام دین‌سالار بنیادگرا (تئوکراسی رادیکال) است و گاه چنان اغراق شده که نام حضرت مهدی(عج) با عنوان سلطان محمد المهدی آمده است. اصطلاحی که در میان شیعیان اثنی عشری مقبول نبوده و نیست.