بررسی روند تغییرات ساعتی آلاینده‌های هوای تهران در سالهای 2004 تا 2008 و توصیه‌های لازم جهت انجام تمرینات ورزشی برای ورزشکاران و بیماران

سابقه و هدف: با توجه به تأثیر آلاینده‌های هوا بر سلامتی ورزشکاران و بیماران و کاستی‌های تحقیقات پیشین، این تحقیق به منظور تعیین الگوی تغییرات ساعتی آلاینده‌های اصلی هوای شهر تهران در مقطع زمانی سالهای 2004 تا 2008 میلادی و همچنین ارایه توصیه‌های لازم به ورزشکاران و بیماران جهت انجام تمرینات ورزشی انجام گردید. مواد و روشها: در این تحقیق به روش مقطعی و با استفاده از اطلاعات ایستگاههای پایش کیفیت هوای سازمان حفاظت محیط زیست، به بررسی میانگین ساعتی غلظت آلاینده‌های هوا در ماهها و فصول مختلف سالهای 2004 تا 2008 پرداخته شد و سپس غلظت به دست آمده به شاخص کیفیت هوا تبدیل گردید. پس از آن بر اساس میانگین‌گیری از داده‌های ایستگاهها, تغییرات ساعتی شاخص فوق برای هر یک از آلاینده‌ها در شهر تهران نشان داده شد. برای یافتن پاکترین و آلوده‌ترین ساعات در محلهای ورزش، نقشه آلودگی هوای شهر تهران بر اساس غلظت ساعتی آلاینده‌ها در محل ایستگاهها و با کمک نرم‌افزار ARC GIS ساخته شد. توصیه‌های انجام ورزش در غلظتهای مختلف آلاینده‌ها بر اساس آخرین دیدگاه کالج آمریکایی پزشکی ورزشی صورت گرفت. یافته‌ها: آلاینده‌های ذرات معلق، مونوکسیدکربن و ازن به ترتیب آلاینده‌های غالب شهر تهران بودند. روند تغییرات ساعتی ذرات معلق اندک و در تمام ساعات شبانه‌روز بالاتر از حد مطلوب بود. پاکترین ساعتها در مجموع ساعات ابتدایی صبح (قبل از 7 صبح) و سپس 17 الی 18 بود. نتیجه‌گیری: در مجموع ساعات ابتدایی صبح بهترین زمان برای انجام ورزش در تهران محسوب می‌شود. با توجه به وجود آلودگی در تمام ساعات شبانه‌روز، لازم است اقدامات لازم برای کاهش غلظت آلاینده‌های هوا در شهر تهران انجام شود.