بررسی روند افزایش آلودگی‌های نفتی موجود در رسوبات سطحی در سواحل استان مازندران

مناطق ساحلی دریای خزر در سال‌های اخیر تحت تاثیر آلودگی‌های زیادی قرار گرفته‌اند. این مناطق با توجه به وجود منابع هیدروکربنی در حوضه دریای خزر و همچنین عوامل انسانی در معرض مشکلات زیست محیطی است. بررسی غلظت آلکان‌های نرمال در ایستگاه‌های مورد مطالعه نشان می‌دهد میزان آلودگی هیدروکربنی موجود در نمونه‌های مورد مطالعه در این تحقیق، در مقایسه با مطالعات انجام شده در سال‌های قبل در همین ایستگاه‌ها افزایش قابل توجهی از خود نشان می‌دهد. کمترین میزان غلظت آلکان‌های نرمال در ایستگاه نشتارود با مقدار 3/24 میکروگرم بر گرم نمونه خشک تا بیشترین مقدار در ایستگاه نوشهر با مقدار 7/690 میکروگرم بر گرم نمونه خشک متغیر است و اغلب ایستگاه دارای غلظت متوسط هستند. افزایش میزان آلودگی‌ها در طی سال‌های اخیر در نتیجه افزایش فعالیت‌های نفتی مربوط به اکتشاف، تولید و بهره‌برداری از منابع نفتی و نیز عوامل انسانی می‌باشد. همچنین وجود جنگل‌های هیرکانی در سواحل جنوبی دریای خزر و افزایش تصرف در جنگل‌ها در سال‌های اخیر نیز از علل انتقال آلودگی به دریای خزر افزایش غلظت آلودگی‌ها در منطقه است. جهت تعیین منشا آلکان‌های نرمال در منطقه از شاخص‌های منشایابی شامل اندیس CPI، LMW/HMW، Pristane/Phytane، n-C17/Pristane و n-C18/Phytane استفاده گردید و نتایج حاصله نشان‌دهنده ورودی‌های پتروژنیک و بیوژنیک در ایستگاه‌های نمونه‌برداری است که آلودگی‌های پتروژنیک به طور غالب در منطقه دیده می‌شوند