بررسی رفتار سیکلی پی‌های نواری بر روی ماسه‌های تقویت‌شده با ژئوسل و خرده‌ لاستیک

ژئوسل یکی از انواع مسلح کننده‌های سه‌بعدی خاک است که به لحاظ ساختار سلولی شکل خود، عملکرد مطلوبی از لحاظ افزایش ظرفیت باربری خاک از خود نشان می‌دهد. در پژوهش حاضر، به‌منظور مطالعه‌ی رفتار سیکلی و فراسیکلی پی‌های نواری واقع بر خاک ماسه‌یی مسلح‌شده با ژئوسل، از یک مدل فیزیکی کوچک مقیاس استفاده شده است که چشمه‌های ژئوسل به‌کار رفته در آن با استفاده از فقط ماسه و خرده لاستیک و نیز مخلوط خاک ـ ذرات لاستیکی، با شرایط تراکمی کنترل شده پر شده است. نتایج نشان داده‌اند که در شرایط تراکمی یکسان با جایگزین کردن بخشی از ماسه با خرده‌های لاستیک با ابعاد بزرگ‌تر از دانه‌های ماسه (با درصد اختلاط خاص)، کاهش تغییر شکل‌های خمیری و افزایش تغییر شکل‌های کشسان ایجاد می‌شود؛ لذا با درنظر گرفتن شرایط هندسی ژئوسل و درصد اختلاط بهینه، استفاده از مخلوط ماسه ـ خرده‌لاستیک (با دانه‌بندی درشت‌تر از دانه‌های خاک)، ضمن بهره‌مندی از ضایعات لاستیکی، به بهبود رفتار سیکلی، افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست پی‌های نواری منجر می‌شود.