بررسی رفتار جذب منابع انسانی تحقیق و توسعه در شرکت‌های دانش بنیان در پاسخ به سیاست های مالی و مالیاتی: مطالعه موردی ایران

بنگاه‌های کوچک و متوسط فناور اغلب به‌عنوان منبع مهم ایجاد فرصت‌های شغلی فناورانه محسوب شده و به همین علت نیز مورد حمایت دولت‌ها قرار می‌گیرند. بررسی پاسخ رفتاری بنگاه‌های حمایت‌شده، ابزار مهمی به‌منظور یادگیری سیاستی است. این پژوهش، تغییرات نیروی انسانی تحقیق و توسعه بنگاه‌های دانش‌بنیان را قبل و بعد از دریافت ترکیب‌های مختلف از ابزارهای سیاستی معافیت مالیاتی، تسهیلات توسعه فناوری و تسهیلات تجاری‌سازی، در دو دسته از شرکت‌های دانش‌بنیان کوچک و متوسط (کمتر از 50 نفر) و شرکت‌های دانش‌بنیان بزرگ (50 نفر و بیشتر) مقایسه و تحلیل نموده است. نتایج نشان داد که بنگاه‌های دانش‌بنیان کوچکی که دریافت‌کننده یک یا هر دو تسهیلات توسعه فناوری و تجاری‌سازی بوده‌اند، توانسته‌اند نیروی انسانی تحقیق و توسعه را افزایش دهند؛ درحالی‌که در بنگاه‌های بزرگ دانش‌بنیان هیچ‌کدام از ترکیب‌های ابزارهای حمایتی تأثیر معناداری بر افزایش نیروی انسانی تحقیق و توسعه نداشته است. در حوزه ارزیابی شاخص‌های عملکردی در سطح بنگاه، این پژوهش اولین مطالعه‌ای در ایران است که از روش طرح عاملی برای ارزیابی اثر سیاست‌ها استفاده و تأثیر متقابل ابزارها را بر جذب منابع انسانی تحقیق و توسعه بررسی نموده است.مهم‌ترین مزیت این روش این است که اثرات پارامترها به همراه اهمیت نسبی و نحوه تعامل آن‌ها با یکدیگر مشخص می‌شود.