بررسی رابطه ی میان توسعه ی مالی و صادرات: مورد استان فارس

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه­ ی علّی میان توسعه­ ی مالی ورشد صادرات در استان فارس است. برای این منظور از چهار شاخص نسبت سپرده‌ ها، نسبت کل تسهیلات اعطایی به بخش خصوصی، نسبت مانده ­ی تسهیلات اعطایی به بخش خصوصی و نسبت تعریف گسترده­ ی پول M2 به تولید ناخالص داخلی استان فارس به عنوان شاخص‌های توسعه­ ی بخش مالی استفاده شده است.  بر اساس برخی از نتایج از بین دو فرضیه هدایت عرضه و پیروی تقاضا که توسط پاتریک (1966) مطرح گردید، فرضیه پیروی تقاضا تأئید شده است.  به عبارتی دیگر، گسترش صادرات در استان فارس مقدم بر گسترش بخش مالی بوده است.  بر اساس نتایج این دیدگاه تقویت می شود که افزایش صادرات استان فارس به دلیل نیاز به تأمین مالی برای ورود مواد اولیه و تکنولوژی جدید و همچنین احتیاج به حمایت بیشتر برای مقابله با تکانه­ ها و انواع عدم اطمینان ها در اقتصاد بین الملل به­ دنبال خود گسترش بخش مالی را طلب می‌نماید. طبقه ­بندی JEL: F1 ،F3