بررسی رابطه میان محافظه‌کاری در حسابداری (غیرمشروط و مشروط) و ریسک ورشکستگی

این پژوهش، به بررسی رابطه میان محافظه‌کاری در حسابداری و ریسک ورشکستگی می‌پردازد؛ به‌گونه‌ای که با مطالعه دقیق این رابطه با توجه به اجزای محافظه‌کاری (غیرمشروط و مشروط)، نقش و جایگاه محافظه‌کاری در حسابداری را تبیین می‌نماید. محافظه‌کاری در حسابداری، به معنای شناخت به‌ موقع‌تر اخبار بد نسبت به اخبار خوب مربوط به سود است. محافظه‌کاری مشروط، از محافظه‌کاری غیرمشروط که شامل ارزش دفتری خالص دارایی‌های کمتر از حد واقعی تعیین‌شده، و هزینه ‌کردن بلادرنگ اغلب دارایی‌های نامشهود است، مجزاست. در این پژوهش، برای محاسبه ریسک ورشکستگی، از معیار کمبل (2008)، و برای در نظر گرفتن محافظه‌کاری، از دو معیار محافظه‌کاری غیرمشروط (UC_BM) و محافظه‌کاری مشروط (CC_CR) استفاده شده است. نمونه پژوهش، شامل 84 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، و دوره پژوهش، طی سال‌های 1382 تا 1388 است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش، نشان داد که میان محافظه‌کاری غیرمشروط (UC_BM) و ریسک ورشکستگی، روابط همزمان و آتی معناداری وجود دارد، این در حالی است که در هیچ‌یک از حالات همزمان و آتی، رابطه معناداری میان محافظه‌کاری مشروط (CC_CR) و ریسک ورشکستگی وجود ندارد.