بررسی رابطه مواجهه با نیروهای امنیتی و حمایت اجتماعی با ارتکاب سرقت در بین جوانان شهر یاسوج

زمینه و هدف: سرقت یکی از باسابقه‌ترین جرایم بشری است که در جوامع مختلف به شیوه‌های گوناگون دیده می‌شود. در این راستا هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه مواجهه با نیروهای امنیتی و حمایت‌های اجتماعی با ارتکاب سرقت در بین جوانان شهر یاسوج است. روش‌شناسی: روش انجام پژوهش حاضر، علی- مقایسه‌ای بوده است که برای انجام تحقیق 120 جوان که به جرم ارتکاب سرقت در زندان شهر یاسوج محبوس بودند و همزمان با آن 120جوان که مرتکب سرقت نشده و در زندان به‌سر نمی‌بردند، به‌عنوان نمونه مورد مطالعه در نظر گرفته شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه محقق ساخته بود که برای تعیین اعتبار آن از اعتبار صوری و اعتبار سازه‌ای به روش تحلیل عاملی و برای تعیین پایایی از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (رگرسیون لجستیک) انجام گرفت. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که میانگین احتمال مواجهه با نیروهای امنیتی در بین افراد عادی برابر با 8/34 و در محکومین به سرقت برابر با 6/29 بوده است؛ هم‌چنین میانگین حمایت اجتماعی در بین افراد غیر سارق برابر با 6/70 و در محکومین به سرقت برابر با 3/56 بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده نشان داد، بین احتمال مواجهه با نیروهای امنیتی، حمایت اجتماعی و ارتکاب سرقت رابطه معنی‌داری وجود دارد. به‌طوری که در نتیجه احتمال مواجهه با نیروهای امنیتی برای افراد، احتمال ارتکاب به سرقت آنها نیز کاهش می‌یابد و بر عکس؛ هم‌چنین حمایت‌های اجتماعی سبب کاهش احتمال ارتکاب سرقت می‌شود.