بررسی رابطه عوامل فرهنگی و اجتماعی با قانون‌گریزی در شهر سمنان

زمینه و هدف: اگر در جامعه‌ای از قوانین اطاعت نشود، منجر به ایجاد بی‌نظمی و هرج و مرج در ارکان مختلف آن جامعه شده و امنیت اجتماعی نیز به خطر می‌افتد. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی رابطه عوامل فرهنگی و اجتماعی با قانون‌گریزی پرداخته است. روش‌شناسی: تحقیق حاضر از لحاظ روش یک تحقیق پیمایشی است که از تکنیک پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ساکنین شهر سمنان هستند که با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی تعداد 248 نفر انتخاب شده‌اند. میزان آلفای کرونباخ برای متغیر قانون‌گریزی 9/0 به دست آمد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد میزان قانون‌گریزی در بین 5/36 درصد پاسخگویان کم، 8/52 درصد تا حدودی و 7/10 درصد زیاد است. میانگین میزان قانون‌گریزی در بین پاسخگویان 3/1 (دامنه میانگین بین 1 تا 3) است که میزان کمی را نشان می‌دهد. نتایج: نتایج نشان می‌دهد بین میزان اعتماد اجتماعی، میزان رضایت از زندگی با میزان قانون‌گریزی رابطه معنادار معکوس وجود دارد. همچنین بین میزان احساس آنومی با قانون‌گریزی پاسخگویان رابطه معنادار مستقیم وجود دارد. بین احساس تبعیض و جمع‌گرایی با میزان قانون‌گریزی پاسخگویان رابطه معنادار ملاحظه نگردید