بررسی رابطه طول گذشت زمان ‌بر مقادیر سیانید در برخی از نمونه‌های بافت اخذشده پس از مرگ

مقدمه: مسمومیت حاد با سیانید به‌صورت عمدی به‌قصد خودکشی و یا با مصرف سهوی اتفاق می‌افتد. تفسیر نتایج حاصل از آنالیز سیانید در نمونه­های زیستی پس از مرگ از جنبه قضایی- قانونی بسیار اهمیت دارد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه­ مورد - شاهدی بافت کبد از 100 مورد جسد غیر فاسد در طول 24 ماه جمع­آوری شد. نمونه­ها به سه قسمت تقسیم شدند. یک قسمت از بافت کبد و ریه در روز اول ارجاع نمونه، از نظر وجود سیانید به روش آبی پروس موردبررسی کیفی و کمی اندازه‌گیری سیانید به روش سلول کانوی قرار گرفت. قسمت دوم و سوم نمونه به ترتیب به مدت یک ماه و دو ماه در دمای Cº4 قرار گرفتند. نمونه­های مثبت کبد و ریه از نظر میزان سیانید به روش سلول کانوی آنالیز گردیدند. نتایج: نتایج آنالیز سیانید نشان دادند که تنها در 6 نمونه در کلیه مقاطع زمانی (بدو ورود، یک ماه و دو ماه پس از ارجاع) مثبت بود و باقی 94 نمونه در کلیه مقاطع زمانی از نظر وجود سیانید منفی بودند. نتیجه‌گیری: در این مطالعه تولید سیانید در نمونه‌های کبد دیده نشد؛ بنابراین در تحقیق حاضر مدت‌زمان نگهداری تأثیری بر تولید سیانید در نمونه بافت کبد و ریه نداشت. تغییرات میزان سیانید در بافت­های مذکور از نظر آماری معنی­دار نبود. نتایج حاصل از تحقیق حاضر به‌صورت کمی بر روی تعداد بیشتری نمونه ارزش خود را بیشتر از پیش نشان خواهد داد.