بررسی رابطه تیپ های شخصیتی با توانایی حل مساله در مدیران پرستاری، بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان

مقدمه : هریک از مدیران پرستاری دارای شخصیت خاص و ویژه خود می باشند که این تیپ شخصیتی می تواند، تاثیر زیادی بر روی نحوه برخورد آنان با مسئله داشته باشد. هدف: این تحقیق با هدف بررسی رابطه تیپ های شخصیتی با توانایی حل مسئله در مدیران پرستاری، بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان انجام گردید. روش: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود که بر روی 36 نفر از مدیران پرستاری بیمارستان تامین اجتماعی شهرستان زاهدان انجام شد. نمونه گیری در این پژوهش به صورت مستمر و نمونه ها به روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه تیپ شخصیتی مایرز– بریگز ساخته شده در سال 1962 با روایی 90/. و پایایی 83/.  و پرسشنامه حل مساله هپنر سال 1982 با روایی 88/. و پایایی 89/.  بود . تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش توسط نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که بیشترین فراوانی تیپ شخصیتی مربوط به تیپ¬های برونگرای حسی متفکر ادراکی و برونگرایی بینشی متفکر قضاوتی و کمترین فراوانی مربوط به تیپ های برونگرای بینشی احساسی ادراکی، درونگرای حسی قضاوتی و درونگرای بینشی متفکر ادراکی بود. بین توانایی حل مسئله و تیپ های شخصیتی رابطه معنی داری وجود داشت(P=0.021)، افرادی که تیپ شخصیتی برونگرای حسی احساسی قضاوتی داشتند، بیشترین میزان توانایی حل مسئله(9304/11±667/150) و افرادی که دارای  تیپ شخصیت درونگرای حسی قضاوتی بودند، ازکمترین میزان توانایی حل مسئله(000/0±000/170) برخوردار بودند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین تیپ شخصیتی و توانایی حل مساله مدیران پرستاری، نیاز به بررسی شخصیت افراد قبل از انتصاب آنها به پست مدیریتی پیشنهاد می گردد.