بررسی رابطه انسداد منظر با تولید فضای بی‌دفاع در پارک لاله

تهران را شهر نابسامانی می‌خوانند که علاوه بر اینکه آلوده و بی‌نظم است، نا‌امن و نامهربان نیز هست. اغلب شادابی اماکن عمومی شهر نتیجه قابلیت دسترسی و فعالیت‌های مرتبط با آن است. باید برخی ویژگی‌های اساسی در قیزیک شهر موجود باشد تا توسط مردم به عنوان مکانی برای ملاقات و اجتماع دوستانه برگزیده شود. با توجه به فقر تهران از نظر فضاهای عمومی و جمعی، پارک‌ها از معدود پتانسیل‌های موجود برای ارتقای کیفیت فضای شهر است که متأسفانه در مواردی با اهمال در برنامه‌ریزی و طراحی‌های نادرست به فضاهایی نامطلوب برای شهروندان و امن برای بزهکاران تبدیل شده است. پارک لاله یکی از این موارد است که این نوشتار به مسئله آن تحت عنوان «انسداد منظر» می‌پردازد و با شرحی بر یکی از تجارب موفق دنیا سعی بر ارائه پیشنهادی در اصلاح وضع موجود دارد.