بررسی رابطه‌ی بین پس‌انداز و رشد اقتصادی در ایران طی دوره‌ی زمانی (1387-1340)

نقش پس‌انداز در تعیین سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی، از جمله موضوعاتی است که همواره درتنظیم سیاست‌ها و نظریه‌های اقتصادی مدّ نظر بوده است. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین پس‌انداز و رشد اقتصادی در ایران طی دوره‌ی 1340-1387 می‌باشد. در این مطالعه سعی شده است با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسن- جوسلیوس، رابطه بین پس‌انداز ورشد اقتصادی مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قرار گیرد. همچنین تلاش شده است تا نوع رابطه علّیت بین پس‌انداز و رشد اقتصادی با استفاده از آزمون علّیت بر مبنای الگوی تصحیح خطای برداری تعیین گردد. نتایج آزمون هم انباشتگی جوهانسن – جوسلیوس، نشان می‌دهد که یک رابطه هم انباشتگی بلند مدّت مثبت بین متغیّرهای مذکور وجود دارد. همچنین براساس آزمونهای علّیت وجود هیچ نوع رابطه علّی گرنجری در بلندمدّت بین متغیّرهای مورد نظر به اثبات نرسید ولی در کوتاه مدّت یک رابطه علّی گرنجری از طرف رشد اقتصادی به پس‌انداز در ایران به اثبات می‌رسد. این امر می تواند حاکی از باشد که در ایران منابع لازم برای رشد اقتصادی از طریق مبانی غیر از پس‌انداز (همانند درآمدهای نفتی) تأمین می‌شود.