بررسی دیدگاه دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با پیامدهای استفاده از ابزار ارایه بازخورد فوری در تیم‌های یادگیری

زمینه و هدف: استفاده یا عدم استفاده از ابزار ارایه بازخورد فوری (Immediate Feedback Assessment Technique یا IF-AT) در روش یادگیری مبتنی بر تیم، موضوعی است که در کشور ما با توجه به هزینه‌بر بودن آن، محل بحث قرار دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین دیدگاه دانشجویان پزشکی که با هر دو روش یادگیری مبتنی بر تیم (با و بدون استفاده از ابزار ارایه بازخورد فوری) آموزش دیده‌ بودند، در مورد پیامدهای استفاده از این ابزار جهت میزان و نحوه مشارکت دانشجویان در تیم‌های یادگیری بود. روش کار: این مطالعه به‌ صورت مقطعی در سال 1395 انجام شد. جامعه پژوهش را دانشجویان ورودی سال 1393 رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل دادند. این دانشجویان تجربه هر دو روش یادگیری مبتنی بر تیم با و بدون استفاده از ابزار ارایه بازخورد فوری را داشتند. نحوه نمونه‌گیری به‌ صورت در دسترس و بر اساس تمایل دانشجویان به تکمیل پرسش‌نامه محقق ساخته روا (با استفاده از نظر متخصصین) و پایا (بازآزمایی) بود. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS تجزیه‌ و تحلیل گردید. یافته‌ها: ابزار ارایه بازخورد فوری برای پاسخگویی به سؤالات چند گزینه‌ای طراحی ‌شده ‌است. طبق الگو‌های از پیش تعیین ‌شده، پاسخ صحیح در زیر اسکرچ مشخص شده است و دانشجویان پس از هم‌فکری با همدیگر، باید برای مشاهده پاسخ صحیح، لایه موجود بر روی یکی از گزینه‌ها را پاک کنند. از 139 مشارکت کننده، در اکثر سوالات دانشجویان واکنش مثبتی نسبت به پیامدهای استفاده از ابزار ارائه بازخورد فوری در جلسات یادگیری مبتنی بر تیم داشتند. بیشتر شدن طول (زمان) بحث و گفتگو بین اعضای تیم (5/ 55 درصد)، شرکت افرادی که پیش‌تر در بحث شرکت نمی‌کردند (8/38 درصد). افزایش دقت در انتخاب پاسخ سؤالات توسط اعضای تیم(2/84 درصد)، هیجان‌انگیز شدن بحث تیمی (1/61 درصد)، عمیق‌تر شدن بحث بین اعضای تیم (2/53 درصد)، جدی گرفتن بحث تیمی توسط اعضای تیم (4/60 درصد)؛ در حالی که بیشتر دانشجویان (3/50 درصد) معتقد بودند که بر استفاده از دانش سایر دروس و ادغام آن در حل سؤالات تیمی تأثیر کمی گذاشته است. نظرات دانشجویان در سؤال باز علاوه بر تأیید نتایج کمی، نشان داد که ممکن است در موارد خاص، دانشجویان برای اطمینان از صحیح بودن پاسخ تیمی، منتظر پاک کردن اسکرچ توسط سایر تیم‌ها شوند و بعد از اطمینان از مشاهده پاسخ صحیح، فرم خود را استفاده نمایند. نتیجه‌گیری: از دیدگاه دانشجویان، استفاده از ابزار ارایه بازخورد فوری اثرات مثبتی بر مشارکت در تیم دارد. اگرچه ممکن است تولید این ابزار کمی هزینه‌‌بر باشد، اما به نظر می‌رسد که با توجه به اثربخشی آن در جلسات یادگیری مبتنی بر تیم، این هزینه‌ها می‌تواند توجیه اقتصادی داشته باشد. پیشنهاد می‌گردد که ، برای پیشگیری از ایجاد جو رقابتی، در کنار استفاده از این ابزار، دانشجویان به طور مؤثری از اهداف و فلسفه استفاده از آن آگاه شوند.