بررسی حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در ترکیب با مشتقات هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس

Authors

  • امین هراتی, فرزانه گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • امینی, محسن مرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهران،
  • شاهوردی, احمدرضا مرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • یوسفی, مسعود گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
Abstract:

Background: Staphylococcus aureus is the most common pathogen responsible for skin and soft tissue infections worldwide. Methicillin-resistant S. aureus is a major cause of both nosocomial and community acquired infections. The emergence of antimicrobial-resistant S. aureus is of global concern. Fluoroquinolone antimicrobials including ciprofloxacin, levofloxacin, and moxifloxacin are used to treat skin and soft tissue infections due to S. aureus. Emergence of ciprofloxacin resistance has increased in community acquired methicillin-resistant S. aureus strains. The aim of this study was to evaluate the minimum inhibitory concentration of ciprofloxacin and hexahydroquino-line derivatives against methicillin- and ciprofloxacin-resistant S. aureus.Methods: Identification of S. aureus was performed by routine microbiological tests in the Department of Pathobiology in Winter 2012. The susceptibility of S. aureus strains to both methicillin and ciprofloxacin was examined by the Kirby-Bauer disk-diffusion method. The minimum inhibitory concentration of ciprofloxacin, hexahydroquinoline derivatives and their combination were separately determined by broth microdilution method against methicillin- and ciprofloxacin-resistant S. aureus.Results: The minimum inhibitory concentration of ciprofloxacin decreased in the presence of hexahydroquinolinein derivatives in comparison with ciprofloxacin alone.Conclusion: This study showed that hexahydroquinoline derivatives enhance the antibacterial effect of ciprofloxacin against methicillin- and ciprofloxacin-resistant S. aureus. Therefore, these derivatives could be used as inhibitors of antibiotic resistance in combination therapies. This enhancement may be related to the inhibitory effect of hexahydroquinoline derivatives on the expression of antibiotic efflux pump in the bacteria. However, the structural features of a fluoroquinolone that determine whether it is affected by efflux transporters are not fully defined.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

حداقل غلظت مهارکنندگی نانو ذره نقره علیه استافیلوکوکوس اورئوس و ارتباط آن با مقاومت به متی‌سیلین و منشا جداسازی باکتری

زمینه و هدف : افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی به‌ویژه مقاومت به متی‌سیلین در باکتری‌های پاتوژن مانند استافیلوکوکوس اورئوس موجب تهدید سلامت انسان به‌خصوص در بیمارستان شده است. نانوذرات فلزات سنگین مانند Ag برای مهار این باکتری استفاده می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی نانو ذره نقره علیه استافیلوکوکوس اورئوس و ارتباط آن با مقاومت به متی‌سیلین و منشا جداسازی باکتری انجام شد. روش ب...

full text

بررسی حداقل غلظت مهاری وانکومایسین در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1388

سابقه و هدف: با توجه به افزایش مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اورئوس و اهمیت وانکومایسین به عنوان داروی انتخابی، این مطالعه با هدف تعیین حداقل غلظت مهارکننده از رشد وانکومایسین، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، تعیین سویه های تولیدکننده آنزیم بتالاکتاماز و همچنین فاکتورهای خطر در شیوع استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1388 انجام پذیرفت.مواد...

full text

بررسی اثر مهاری لاکتوباسیلوس رامنوسوس سویه23527 LGG بر روی رشد و بیان ژنی انتروتوکسین A باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ATCC 29213

    افزایش ماندگاری، ایمنی مواد غذایی و ارتقای سلامتی انسان با استفاده از میکرو فلور طبیعی از موضوعات غالب در بهداشت عمومی محسوب می­شوند.  در این تحقیق اثر سویه­ی لاکتوباسیلوس رامنوسوس (LGG) با منشاء روده­ای بر رشد و تولید انتروتوکسین­های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و سپس بر بیان ژنی انتروتوکسین A باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، در محیط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.  ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 70  issue None

pages  525- 530

publication date 2012-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023