بررسی توزیع مجدد تنش‌های پسماند در اتصال جوشی در فرآیند ساچمه پاشی

رفتار خستگی، مقاومت خوردگی و رفتار شکست اتصالات جوشی از تنش‌های پسماند به شدت تأثیرپذیر می‏باشد و محققان سعی بر بهبود عملکرد و افزایش عمر سازه‌های جوشکاری شده دارند. فرآیند ساچمه پاشی با ایجاد تنش پسماند فشاری سطحی از روش‌های مورد استفاده در بهبود کارکرد قطعات صنعتی از جمله اتصالات جوشی دارای تنش پسماند کششی می‏باشد. در مقاله‏ی حاضر بررسی عددی اثر پارامترهای فرآیند بر توزیع و بزرگی تنش‌های پسماند فرآیند ساچمه پاشی بر روی یک قطعه دارای تنش پسماند مورد توجه قرار گرفته است. ابتدا با شبیه‌سازی عددی فرآیند ساچمه پاشی بر روی نمونه بدون تنش پسماند و در بخش دیگر با شبیه‌سازی اعمال عملیات ساچمه پاشی در منطقه جوش و اطراف آن، تنش‏های پسماند سطحی ایجاد شده بررسی شده است. نتایج هر قسمت علاوه بر مقایسه با نتایج پژوهش‏های معتبر قبلی، با تهیه و ساخت نمونه تست مناسب، با نتایج اندازه گیری تجربی تنش نیز اعتبار سنجی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر کاهش تنش پسماند کششی و یا ایجاد تنش های فشاری در سطح قطعه دارای تنش‏های پسماند کششی بزرگ پس از ساچمه پاشی و تأثیر پارامترهای فرآیند در حالت نهایی تنش در قطعه می‏باشد. همچنین طبق نتایج به دست آمده افزایش بیشینه‏ تنش پسماند فشاری با افزایش پارامتر سرعت و قطر ‏ساچمه مربوط می‏باشد.