بررسی تغییرات سدیم و هموگلوبین به دنبال هیستروسکوپی و ارتباط آن با طول مدت عمل

 مقدمه: امروزه از هیستروسکوپی بطور روز افزون برای ارزیابی و درمان اختلالات رحمی استفاده می شود . با توجه به اینکه استفاده از تکنولوژی های جدید مستلزم بررسی عوارض ناشی از آن ها نیز می باشد . این مطالعه با هدف بررسی تغییرات سدیم و هموگلوبین ناشی از اختلالات هیپوتونیک بدنبال هیستروسکوپی و ارتباط آنها با مدت زمان عمل می باشد.  روش کار : این مطالعه به صورت مقطعی تحلیلی ، بر روی ۱۰۰ بیمار زن با وضعیت فیزیکی یک ویا دو بر اساس تقسیم  بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا (۵۰- ۱۷ ، ( American Society Of Anesthesiologist سال ه کاندید  هیستروسکوپی در بیمارستان امام خمینی اهواز به مدت یکسال ( مهر ماه ۱۳۸۶ لغایت مهر ماه ۱۳۸۷ ) انجام شد . نمونه  گیری به صورت تصادفی بود . پس از ارزیابی های اولیه کلینیکی ، تستهای آزمایشگاهی شامل سدیم و هموگلوبین انجام و ثبت شد . تمام اعمال جراحی تحت بیهوشی عمومی و با یک روش کلاسیک و یکسان و توسط یک جراح ماهر در  هیستروسکوپی انجام و از گلیسین ۱/۵ % جهت اتساع رحم استفاده گردید . سدیم بیماران بلافاصله پس از خاتمه جراحی و  هموگلوبین ۶ - ۴ ساعت پس از عمل اندازه گیری شد . طول مدت زمان عمل جراحی و همچنین علائم حیاتی بیماران و بروز تهوع و استفراغ در ریکاوری ثبت گردید . داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ( نسخه ۱۳ ) و آزمونهای آماری t و  کای دو تجزیه و تحلیل گردید . سطح معنی داری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.  ماده متسع کننده گلیسین ، وجود نداشت . میانگین سدیم قبل از عمـل۱۳۷/۴۸±۷/۲ و بعـد از عمـل۱۳۷± ۶ /۲ میلـی اکـی یافته ها : بیشترین علت مراجعه بیماران خونریزی غیرطبیعی رحمی و نازایی بود . در هیچ یک از بیماران آلـرژی نسـبت بـه  والان در لیتر بود . میانگین هموگلوبین قبل از عمل ۱۱/۰۰۷±۱/۲و بعد از عمل ۱۰/۹۷±۱/۱ گـرم در دسـی لیتـر بـود و در  هیچ کدام تفاوت معنی دار نبود . متوسط زمان عمل جراحی ۴۵±۵/۵ دقیقه بود . بیشترین زمان عمل مربوط بـه میـوم هـای  رحمی بود (۶۰/۵±۳/۴ ). هیچ ارتباطی بین طول مدت عمل با تغییر در میزان سدیم و هموگلوبین مشاهده نشـد . هـیچ گونـه تهوع و استفراغ در مدت ریکاوری مشاهده نشد.  نتیجه گیری : استفاده از هیستروسکوپی مشـکلی از نظـر کـاهش سـدیم و هموگلـوبین بـا توجـه بـه متوسـط زمـان عمـل  (حدود ۴۵ دقیقـه ) ایجـاد نمـی کنـد و بـه عنـوان یـک روش سـا لـم و مـوثر بـرای تشـخیص و درمـان در بیمـاری هـای شایع رحمی به خصوص خونریزی های رحمی و بیماری های خوش خیم رحمی علامت دار در نظر باشد