بررسی تغییرات توزیع نیرو و نوسانات مرکز فشار در زنان با و بدون سندروم درد پاتلوفمورال در وضعیت ایستا

سندروم درد پاتلوفمورال یکی از متداول‌ترین آسیب‌های زانو در سنین جوانی است. با توجه به انتخاب راهبرد‌های مختلف توسط افراد هنگام بروز درد، هدف از این مطالعه دستیابی به پاسخ این پرسش است که وجود درد یکطرفۀ پاتلوفمورال توزیع نیروی بین دو پا و نوسانات مرکز فشار را چگونه تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ برای این منظور دوازده زن مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال و دوازده زن بدون سابقۀ هیچ‌گونه درد در اندام تحتانی، همگن‌شده‌ با گروه مبتلا در این تحقیق شرکت کردند. شاخص‌های انحراف استاندارد نوسانات قدامی خلفی (SDAP)، انحراف استاندارد نوسانات داخلی خارجی (SDML)، میانگین سرعت نوسانات، طول مسیر جابه‌جایی مرکز فشار، محدودۀ نوسانات، طول محور مینور، طول محور ماژور، نیرو و شاخص تقارن (SI) ارزیابی شد. نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که سندروم درد پاتلوفمورال بر توزیع متقارن نیرو بر روی دو پا در حالت ایستادۀ ساکن در افراد مبتلا تأثیر گذاشت و متعاقب آن بیشترین تأثیر در نوساناتِ پاسچرالِ این افراد در جهت داخلی - خارجی (64/21±12/19) دیده شد. از کلیۀ شاخص‌های مورد بررسی تنها طول مسیر جابه‌جایی مرکز فشار در دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد (4/0P=). افزایش نیروی متحمل‌شده‌ بر روی پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ زانو در درازمدت می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به پای سالمِ این افراد وارد کند، بنابراین در برنامه‌های توانبخشی علاوه‌بر ارائۀ راهکارهای تقویتی سازوکار‌های درگیر در تعادل، باید به‌صورت ویژه پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال را در نظر داشت.