بررسی تغییرات آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی ‌و غیرآنزیمی ‌بزاقی در اثر فعالیت هوازی وامانده‌ساز در مردان غیرورزشکار

زمینه و هدف: در پژوهش حاضر اثر فعالیت هوازی حاد بر تغییرات برخی آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی ‌و غیرآنزیمی بزاقی در مردان غیرورزشکار بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 25 مرد غیرورزشکار دانشگاهی (سن 6/1±2/21 سال، وزن 1/10±62/68 کیلوگرم، چربی بدنی 9/2±75/16% و حداکثر اکسیژن مصرفی 4/2±54/37 میلی‌لیتر برکیلوگرم بردقیقه)، به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. نمونه‌های بزاقی در سه مرحله (قبل، بلافاصله و یک‌ساعت پس از دویدن) بر روی نوارگردان، طبق آزمون بیشینه آستراند جمع‌آوری شد. میزان فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز، کاتالاز و غلظت اسید اوریک با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی اندازه‌گیری شد، سپس برای بررسی تغییرات به‌دست‌آمده از آزمون آماری اندازه‌گیری‌های مکرر و درصورت معنی‌داری برای مقایسه دو به دو مراحل اندازه‌گیری، از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 05/0p≤ استفاده گردید. یافته‌ها: فعالیت آنزیم پراکسیداز، بلافاصله و یک‌ساعت پس از فعالیت، افزایش معنی‌داری نسبت به قبل از فعالیت نشان داد، همچنین غلظت اسید اوریک نیز نسبت به فعالیت هوازی، افزایش معنی‌داری داشت، ولی مقدار فعالیت آنزیم کاتالاز نسبت به فعالیت هوازی، کاهش معنی‌داری نشان داد. در میزان جریان بزاقی نیز در اثر فعالیت، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، انجام فعالیت هوازی باعث تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود و سیستم آنتی‌اکسیدانی بزاقی به‌عنوان واکنش بیولوژیکی بدن، برای خنثی‌سازی و مقابله با اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد، افزایش می‌یابد.