بررسی تطبیقی تأثیر سحر بر پیامبر(ص) در صحیح بخاری و مسلم با توجه به شأن نزول معوِّذَتَین (سوره ناس و فلق )

وجود احادیثی در صحیح بخاری و مسلم و اعتماد بر آنها مبنی بر جادو شدن پیامبر اسلام (ص) موجب شده است که عده ای از مفسران و محدثانِ اهل سنت، سبب و شأن نزول دو سوره فلق و ناس را مرتبط با سحر شدن آن حضرت، توسط شخص به نام لبید بن اعصمِ یهودی بدانند، از این رو سحر شدنِ پیامبر(ص) را مخالف عصمت آن حضرت و منافی با شأن نبوت ندانسته اند. این مقاله پژوهشی است در پاسخ به این سوأل که آیا مسحور شدن پیامبر اسلام(ص) بر اساس بعضی احادیث، توسط لبیدبن اعصم در مدینه می تواند سبب نزول( معوِّذَتَین) دو سوره فلق و ناس باشد؟ با توجه به اختلاف مفسران در مکی و مدنی بودن این دو سوره و وجود روایات معارض دیگر در شأن نزول این دو سوره و ضعف سندی و محتوایی روایات سحرالنبی، همچنین سبک و سیاقِ سوره فلق و ناس که رنگ و بوی مکی بودن دارند، نمی توان شأن نزول این دو سوره را جریان سحر و جادو شدن پیامبر اسلام(ص) دانست.