بررسی تاثیر پوشش‌های آلکیدی بر تغییرات رنگی و مقاومت چسبندگی بافت تنه نخل در دو مقطع طولی و عرضی

در این پژوهش میزان تغییرات رنگی و مقاومت به چسبندگی پوشش‌ها بر بافت تنه نخل در دو مقطع طولی و عرضی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه‌هایی به ابعاد 2×7×15 (طولی) میلیمتر و 2×5×5 (عرضی) میلیمتر بریده شد. سپس با استفاده از دستگاه فیلم‌کش پوشش‌های سیلروکیلر و سیلرونیم‌پلی‌استر پوشش داده شد و جهت یکسان‌سازی رطوبت، نمونه‌ها در اتاق کلیما با شرایط دمای 20±2 سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 1±65 درصد به مدت 15 روز نگه‌داری شدند. همچنین، کیفیت پوشش‌دهی با استفاده از آزمون‌های رنگ‌سنجی و چسبندگی‌کششی در دو مقطع طولی و عرضی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج رنگ‌سنجی نشان داد در اثر پوشش‌دهی با سیلروکیلر و سیلرونیم-پلی استر میزان روشنی کاهش و میزان قرمزی و زردی نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. بعلاوه پوشش‌دهی در مقطع طولی تغییر رنگ بیشتری نسبت به مقطع عرضی نمود. به ترتیب پارامتر اشباع رنگ و فام رنگی در پوشش‌دهی نسبت به نمونه شاهد افزایش و کاهش یافت، که نشان دهنده آن است که میزان شفافیت و براقیت افزایش و سطح رنگ شده تمایل به قرمزی از خود نشان داده است. نتایج آزمون چسبندگی کششی نشان داد، مقاومت چسبندگی پوشش سیلروکیلر کمتر از پوشش سیلرونیم‌پلی‌استر بود و میزان مقاومت چسبندگی در مقطع عرضی به طور کلی 2 برابر بیشتر از مقطع طولی مشاهده گردید. افزایش مقاومت چسبندگی در مقطع عرضی نسبت به مقطع طولی ناشی از نفوذ بهتر پوشش و جدا شدن آن از سطح نخل بوده ولی در مقطع طولی به علت جدا شدن بافت نخل می‌باشد.