بررسی تأثیر چند ترکیب فرار موجود در اسانس‌های گیاهی بر میزان تمایل LDL طبیعی و اکسید شده به گیرنده‌های مربوط در سطح سلول‌های آدرنال

تحقیقات متعدد و مختلف نشان داده است که غلظت بالای پلاسما و اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) نقش مهمی در آتروژنز دارد. تمایل LDL به گیرنده کلاسیکش در اثر اکسیداسیون کاهش می‌یابد و بیشتر به وسیله گیرنده رفتگر موجود در ماکروفاژها جذب می‌شود. در نتیجه سلول‌های کف مانند تشکیل می‌شوند که در افزایش لایه چربی زیر اندوتلیال عروق نقش عمده دارند. در این تحقیق اثر آنتی اکسیداتیو 8 ترکیب فرار موجود در اسانس‌های گیاهی به نام‌های آنتول (Anethol)، اوژنول (Eugenol)، لیمونن (Limonene)، لینالول (Linalool)، پاراـ‌ سیمول P-Cymol))، پولگون (Pulegone)، تیمول (Thymol) و ژرانیول (Geraniol) همچنین تأثیر آنها بر میزان تمایل LDL طبیعی و اکسیده (با(CU++ بر گیرنده‌اش در سلول‌های بافت آدرنال گوسفند در حضور LDL نشاندار با فلورسئین ایزوتیوسیانات ( (FITCمورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش‌های فوق نشان می‌دهند که اوژنول و تیمول از خاصیت آنتی اکسیداتیو بالاتری برخوردار هستند و بیشترین اثر را نیز بر روی برداشت LDL (اکسیده و طبیعی) توسط سلول‌های آدرنال دارند. ترتیب اثر این ترکیبات برروی LDL اکسیده به صورت زیر: پولگون > آنتول > لینالول > پاراـ سیمول > ژرانیول > لیمونن > اوژنول ³ تیمول و بر روی LDL طبیعی به ترتیب زیر می‌باشد: آنتول > پولگون > ژرانیول > لیمونن > پاراـ سیمول > لینالول > تیمول ³ اوژنول بررسی انجام شده نشان می‌دهد که این ترکیبات به خصوص تیمول و اوژنول دارای اثر آنتی اکسیداتیو بوده و احتمالاً به خاطر دارا بودن خاصیت چربی دوستی (لیپوفیلیک) توانسته‌اند بر ذره LDL تأثیر گذارده و تمایل آن را به گیرنده‌اش تغییر دهند. لذا پس از تحقیقات بیشتر می‌توان از این‌ ترکیبات جهت استفاده‌های بالینی به خصوص آترواسکلروز و کاهش کلسترول استفاده نمود.