بررسی تأثیر مراقبت پیگیر تلفنی بر میزان بستری شدن مجدد و افسردگی بیماران تحت عمل جراحی قلب باز در بیمارستان منتخب آجا

مقدمه: جراحی قلب باز از متداول‌ترین جراحی‌ها در بیماران قلبی است. از عوارض ناشی از جراحی قلب باز، وقوع اختلالات جسمی و روانی می‌باشد که می‌تواند به بستری شدن مجدد و افسردگی بیماران تحت عمل جراحی قلب باز منتهی شود. هدف: هدف این مطالعه، تعیین تأثیر مراقبت پیگیر تلفنی بر میزان بستری شدن مجدد و افسردگی بیماران تحت عمل جراحی قلب باز بیمارستان‌های منتخب آجا می‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی‌ حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 95-1394 انجام پذیرفت. جامعه آماری در این پژوهش کلیه بیماران بزرگسالی بودند که در بیمارستان‌ 502 آجا تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفتند. واحدهای مورد پژوهش به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل جای گرفتند. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه افسردگی بک بود. مراقبت پیگیر تلفنی در بیماران در گروه آزمون انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 19 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: آزمون دقیق فیشر نشان داد که مراقبت پیگیر تلفنی بر کاهش بستری شدن مجدد بیماران پس از جراحی قلب مؤثر است (035/0‌P=). همچنین، نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معنی‌داری را در میانگین نمره افسردگی بیماران دو گروه آزمون (68/9 ± 33) و کنترل (43/11 ± 27/39) بعد از مداخله نشان داد (026/0‌P=). بحث و نتیجه‌گیری: مراقبت پیگیری تلفنی باعث کاهش بروز افسردگی کوتاه مدت پس از جراحی قلب و کاهش بستری شدن مجدد این بیماران می‌شود؛ بنابراین، استفاده از مراقبت پیگیر تلفنی در این بیماران توصیه می‌شود. همچنین، انجام مطالعات بیشتر با فواصل زمانی کوتاه‌تر در این بیماران توصیه می‌گردد.