بررسی ایمونوهیستوشیمیایی اثر هیپوتیروئیدی مادری در دوران بارداری و شیردهی بر تغییرات بیان لامینین در آلوئول‏های ریه نوزادان رت نژاد ویستار

هدف: در این مطالعه سعی شده است با استفاده از مطالعات ایمونوهیستوشیمی، بررسی اثر هیپوتیروئیدی مادری بر تغییرات بیان لامینین در آلوئول‌های ریه نوزادان رت نژاد ویستار مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش‌ها: در این بررسی از رت‌های ماده باکره نژاد ویستار استفاده شد. رت‌های مادر در دو گروه تجربی (هیپوتیروئید و هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین) و یک گروه کنترل (هر گروه شامل 12 رت) قرار گرفتند. در گروه‌های تجربی، رت‌ها 14 روز قبل از جفت‌گیری به‏ترتیب در معرض داروهای ضدتیروئیدی پروپیل تیواوراسیل، با دوز 50 میلی‌گرم و به‏طور هم‏زمان داروهای پروپیل تیواوراسیل و لووتیروکسین، به‏ترتیب با دوزهای50 و 1میلی‌گرم در هر لیتر آب آشامیدنی قرار گرفتند. پس از 14 روز جهت اطمینان از تغییرات سطح هورمون‏ها، از رت‌های مادر تست خون گرفته و به آن‌ها اجازه جفت‌گیری داده شد. سپس از ریه نوزادان 10 روزه جهت انجام مطالعات ایمنوهیستوشیمیایی نمونه‌برداری به‏عمل آمد. نتایج: در آلوئول‌های ریه، در گروه هیپوتیروئید کاهش معنی‌داری در بیان لامینین (001/0p= ) مشاهده شد، درحالی‏که گروه هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین تفاوت معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجه‌گیری: هورمون‏های تیروئیدی اثرات بسیار مهمی بر بیان لامینین و تکوین ریه دارند، به‏طوری‏که هیپوتیروئیدی مادری باعث کاهش قابل توجهی در بیان لامینین در آلوئول‌ها می‌شود. بنابراین تغییر در میزان طبیعی هورمون‏های تیروئیدی مادری می‌تواند باعث تغییرات گسترده‌ای در تکوین آلوئول‌های ریه جنین و نوزاد شود.