بررسی امولسیون پایدار شده با پلیمر و تأثیر آن بر استخراج فنل از محلول آبی به کمک غشای مایع امولسیونی

در این پژوهش، حذف فنل با استفاده از فرایند غشای مایع امولسیونی پایدار شده با پلیمر، از محلول ‌های آبی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، غشای مایع امولسیونی در ابتدا با افزودن یک پلیمر به فاز غشایی، پایدار شده و سپس در فاز خارجی دارای فنل پراکنده شد. افزون بر پایداری غشای مایع امولسیونی، پارامترهای گوناگون دیگری مانند دما، شدت همزن، غلظت فاز داخلی، نسبت فازها، pH فاز خارجی که بر پایداری گویچه ‌های امولسیونی تأثیرگذار هستند نیز مورد مطالعه قرار گرفت. پایدارترین امولسیون با افزودن 3% از پلیمرPIB در دمایoC30 با دور همزن rpm210 به دست آمد. به این ترتیب، پایداری امولسیون از 10 دقیقه به بیش از 35 دقیقه افزایش یافت که برای این فرایند بسیار مناسب است. به‌ طور کلی نتیجه‌ ها نشان دادند که با افزایش نسبت حجمی فازها (Row) ، افزایش غلظت فاز داخلی و کاهش pH ، بازده استخراج افزایش می‌یابد. در این شرایط در مدت 35 دقیقه بیش از 94% فنل موجود در فاز خارجی با غلظت ppm 100 استخراج شد.