بررسی ارتباط کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز

بررسی ارتباط کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز چکیده مقدمه: علی‌رغم اجرای استراتژی Dots ، هنوز سل یکی از ده علل مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. عدم درمان پذیرش درمان سل، رژیم‌های درمانی نامناسب، ضعف اجرایی و مدیریتی برنامه‌های کنترل سل باعث افزایش بروز آن شده است. پذیرش درمان و اجرای صحیح آن تحت تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل قرار می‌گیرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی و سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود. 167 نفر از بیماران تحت درمان به طریقه مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه، مشاهده، آزمایش خلط و آزمایش ادراری پوتس کوزارت استفاده گردید. روایی پرسشنامه به وسیله روش اعتبار محتوا، و برای پایایی آن از روش انسجام درونی ابزار، با ضریب آلفا کرونباخ 81/0= استفاده گردید. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها آزمون کای‌اسکوئر مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاکی از این می‌باشد که 7/52% بیماران پیروی کامل، 3/35% پیروی نسبی، و 12% پیروی ضعیف از رژیم دارویی داشتند. ارتباط بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سطح آگاهی (017/0=p)، و نگرش (0001/0=p) معنادار گردید. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که تنها نیمی از بیماران پیروی کامل از دستورات دارویی داشته اند. درمان ناقص به مراتب بدتر از درمان نکردن بیماری سل است، زیرا عدم نظارت و دقت در مصرف داروهای ضدسل منجر به پیدایش سل مقاوم به درمان می‌شود. همچنین نتایج بیانگر آن بود که عواملی مانند شناخت، نگرش، در کیفیت پیروی مؤثر بوده‌اند. به نظر می‌رسد که گنجاندن یک برنامه آموزشی مدون و مداوم در پروتکل درمانی بیماران ضروری است، تا به وسیله آن نیازهای آموزشی بیمار و خانواده وی برطرف شده، دانش آنان درباره بیماری و درمان آن افزایش یافته و در نحوه نگرش آنان به درمان نیز ارتقا حاصل شود. کلید واژه‌ها: سل، پیروی از دستورات دارویی، آگاهی، نگرش