بررسی ارتباط میان آزمون‌های عملکردی تعادل با پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف خم شدن و برداشتن شیء از روی زمین در بیماران همی‌پارزی مزمن

  سابقه و هدف: به دلیل پیچیده بودن کنترل وضعیتی و آسیب سیستم‌های متعدد دخیل در آن به دنبال سکته مغزی روش‌های مختلف بالینی و آزمایش‌گاهی برای بررسی کنترل وضعیتی مطرح است. هدف از این مطالعه بررسی هم‌بستگی میان آزمون‌های عمل‌کردی تعادل با پارامترهای نوسان وضعیتی مرکز فشار می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه ارتباطی 17 بیمار سکته مغزی مزمن با میانگین سنی (88/9) 18/53 سال و متوسط مدت زمان گذشته از ضایعه (03/77) 18/66 ماه به روش نمونه‌گیری غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. به منظور ارزیابی بالینی عمل‌کرد تعادلی از آزمون‌های Functional Reach (FR) و Timed Up and Go (TUG) و جهت سنجش متوسط سرعت جابه‌جایی، کل مسیر طی شده، حداکثر جابه‌جایی قدامی- خلفی و داخلی- خارجی نوسان مرکز فشار در تکلیف خم شدن و برداشتن شیء از روی زمین برای هر یک از 6 موقعیت هدف (در 2 فاصله دور و نزدیک و 3 جهت راست، وسط و چپ) از دست‌گاه صفحه نیرو استفاده شد. یافته‌ها: آزمون تعادل عمل‌کردی TUG هم‌بستگی معنادار (029/0p<) متوسط تا بالایی (773/0-53/0=r) در تمام موقعیت‌های هدف به‌جز هدف راست-دور با متوسط سرعت جابه‌جایی و در هدف‌های راست-نزدیک، چپ-نزدیک، وسط-نزدیک و چپ-دور با کل مسیر طی شده نوسان مرکز فشار نشان داد. هیچ‌گونه ارتباطی میان آزمون تعادل عمل‌کردی TUG با حداکثر جابه‌جایی قدامی-خلفی و داخلی-خارجی مرکز فشار و میان آزمون تعادل عمل‌کردی FR با هیچ یک از پارامترهای مرکز فشار در فواصل و جهات مختلف وجود نداشت.  نتیجه‌گیری: در بررسی ارتباط میان ارزیابی‌های مختلف تعادل عمل‌کردی با پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف خم شدن و برداشتن شیء از روی زمین نتایج متفاوتی به‌دست آمد