بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با پایداری اجتماعی شهری در استان مازندران

این مقاله درصدد بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با پایداری اجتماعی شهری در میان جمعیت شهری بالای ۲۰ سال استان مازندران است. به­منظورِ بررسی ارتباط این دو متغیر از نظریه‌های کلمن، پاتنام، فوکویاما، ارنشتاین و دریسکل استفاده شد. داده‌های موردِ نیاز با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسش‌نامه از میان نمونۀ آماری 400 نفری جمع‌آوری شدند. تحلیل اطلاعات تحقیق با استفاده از دو نرم‌افزار SPSS و Amos انجام پذیرفت. یافته‌های توصیفی تحقیق نشان داد که وضعیت سازۀ سرمایه اجتماعی و تمامی مؤلفه‌های آن (آگاهی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، هنجارهای تعمیم‌یافته، مشارکت اجتماعی و انسجام اجتماعی) و سازۀ پایداری اجتماعی شهری و تمامی مؤلفه‌های آن (آسیب‌های اجتماعی، عدالت اجتماعی، آزادی اجتماعی، امنیت اجتماعی و رفاه اجتماعی) در سطح پایین‌تر از متوسط قرار داشتند. یافته‌های تبیینی تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی و تمامی مؤلفه‌هایش، ارتباط مستقیم قوی و معناداری با پایداری اجتماعی شهری داشته‌اند. براساس ضریب همبستگی پیرسون قوی‌ترین ارتباط را به­ترتیب مؤلفه‌های اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، آگاهی اجتماعی، هنجارهای تعمیم‌یافته و انسجام اجتماعی داشته‌اند. همچنین براساس نتایج روش مدل‌سازی معادلات ساختاری، مدل نظری تحقیق از برازش قابل قبولی برخوردار بود. نتایج یافته‌های این تحقیق تأییدکنندۀ پیشینه تجربی و چارچوب نظری تحقیق بود و مشخص ساخت هرچه میزان سرمایه اجتماعی و کلیۀ مؤلفه‌هایش افزایش می‌یابد، به بهبود و ارتقاء مؤلفه‌های پایداری اجتماعی شهری منجر می­شود.